MAHKEMESİ :İş Mahkemesi



Taraflar arasındaki "ödeme emirlerinin iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kayseri 1. İş Mahkemesince verilen 05.05.2016 tarihli ve 2016/38 E. - 2016/359 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 21. Hukuk Dairesi"nin 28.12.2017 tarihli ve 2016/14990 E.- 2016/15726 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiş, direnme hükmü davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonrasında gereği görüşüldü:
Mahkemece önceki kararda Mülga 1086 sayılı HUMK’nın yürürlükte olan 429. maddesine göre bozma kararı üzerine kendiliğinden tarafları duruşmaya davet eden mahkeme tarafları dinledikten sonra Yargıtay bozma kararına uyulup uyulmayacağına karar verecektir.
Mahkeme, bozma kararına uyduktan sonra bu karardan dönemeyeceği gibi direnme kararı verdikten sonrada ilk karardan farklı bir karar vermesi mümkün değildir. Gerekçe genişletilebilir ise de verilen hükmün ilk karardan farklı olmaması zorunludur.
Somut olaya gelince; mahkemece 05.05.2016 tarihli ve 2016/38 E., 2016/359 K. sayılı karar ile asıl davanın kabulüne 2014/17273 takip sayılı ödeme emrinin iptaline, birleşen 2014/562 E. sayılı davanın kısmen kabulüne, 2014/26362 takip sayılı ödeme emrinin iptaline, birleşen 2014/494 E. sayılı davanın reddine karar verilmiştir. 30.05.2017 tarihli ve 2017/106 E., 2017/281 K. sayılı direnme kararında ise davanın kısmen kabulü ile; 2014/17273 ve 2014/26362 Esas sayılı takip dosyalarına gönderilen ödeme emirlerinin iptaline, diğer takiplere ilişkin taleplerin reddine, karar verilmiştir.
Görüldüğü üzere ilk karar ile direnme kararının birbirinin aynısı olduğundan söz etmenin olanağı yoktur. Mevcut bu durum dikkate alındığında usulüne uygun bir direnme kararının varlığından söz edilemeyecektir.
O hâlde direnme kararı verildikten sonra mahkemece yapılması gereken; 6100 sayılı HMK"nın 294 ve 297. maddelerine uygun şekilde mahkemece verilen ilk karar gibi yani 05.05.2016 tarihli ve 2016/38 E. - 2016/359 K. sayılı karar gibi hüküm fıkrası oluşturmak ve buna uygun gerekçeli karar yazmaktır.
Direnme kararının bu nedenle bozulması gerekmiştir.

SONUÇ
Direnme kararının yukarıda gösterilen nedenden dolayı usulden BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 25.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.