Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/5401 Esas 2022/3048 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A- Sanık ... hakkındaki tefrik kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkındaki davanın tefrikine ilişkin karar, CMK'nın 223. maddesine göre hüküm niteliği taşımadığı için temyizinin mümkün olmaması nedeniyle, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinin 1. fıkrasının yollaması ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca sanık müdafiinin temyiz isteğinin REDDİNE,
B- Sanık ... hakkında verilen hükmün incelenmesinde;
UYAP üzerinden yapılan araştırmada sanık ... hakkında tefrik sonrasında Malatya Ağır Ceza Mahkemesinin 21/02/2018 tarih 2015/66 esas 2018/85 karar sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda beraat kararı verilerek kesinleştiği anlaşılmakla sanık hakkında TCK'nın 192/3 maddesinin uygulanması açısından daha sonra değerlendirme yapılabileceğine ve suç konusu uyuşturucu maddenin miktarına bağlı olarak önemi ve değerine göre TCK'nın 61. maddesindeki ölçütler ile 3. maddesindeki orantılılık ilkesi gereğince temel hapis cezasının belirlenmesinde herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Adli Tıp Kurumu Malatya Grup Başkanlığınca suç konusu uyuşturucu maddeden alınan şahit numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca giderilmesi mümkün bulunduğundan;
1) TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “ TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenilmesi,
2) Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin kısmına "…2014/232 sırasında kayıtlı bulunan esrar maddesinin” ibaresinden sonra gelmek üzere, "Adli Tıp Kurumu Ankara Grup Başkanlığı tarafından suç konusu uyuşturucu maddelerden alınan tanık numunelerin" ibaresinin eklenmesi, Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA
14/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi