17. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/5461 Karar No: 2017/11749 Karar Tarihi: 18.12.2017
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/5461 Esas 2017/11749 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2015/5461 E. , 2017/11749 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacı vekili; 19/09/2005 tarihinde davacının sevk ve idaresinde bulunan kamyon ile davalının ... poliçesi ile sigortacısı olduğu minübüsün karıştığı çok araçlı kazada davacının yaralandığını belirterek davacının iş gücü kaybı ve fazla efor sarfetmesi durumundan kaynaklanan zararlar için fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.000,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacı vekili; dava değerini 21.288,53 TL olarak ıslah etmiştir. Davalı vekili; davalı ... şirketinin sorumluluğunun sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında poliçe limiti ile sınırlı olduğunu ve dava tarihinden itibaren yasal faiz talep edilebileceğini belirterek davanın reddine karar verilmesine talep etmiştir. Mahkemece, davanın kabulü ile 21.288,53 TL"nin dava tarihi olan 06/06/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekilince dava dilekçesinde temerrüt faizi olarak reeskont faizi istenilmiş, ancak mahkemece yasal faize hükmedilmiştir. ... zarara neden olan araç ticari amaçlı yolcu taşıyan minibüs olup ticari faaliyet sırasında zarara neden olmuştur. Bu itibarla davacının temyiz dilekçesindeki beyanlarında avans fazi talep ettiği dikkate alınarak davada temerrüt faizi olarak ticari faiz niteliğindeki avans faizine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde yasal faize hükmedilmesi doğru olmamış, ise de bu yanılgıların giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK’nin geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HMUK’nin 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün 1 numaralı bendinde yer alan "yasal faiziyle" ibaresinin çıkarılarak yerine "avans faiziyle" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 18.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.