Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9072 Esas 2016/10695 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9072
Karar No: 2016/10695
Karar Tarihi: 17.10.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9072 Esas 2016/10695 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanıkların suçu birlikte işledikleri iddiasıyla mahkumiyet kararı verildi. Dosyanın incelenmesi sonucunda, çocuk sanığın hakkında aynı suçla ilgili olarak soruşturma yapılmadan mahkumiyet kararı verildiği tespit edildi. Ayrıca, diğer sanığın da müdafii atanmadan karar verildiği anlaşıldı. Hükümde, sanıkların cezalarının infazı sırasında kendi altsoylarına üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılmaları gerektiği konusu göz ardı edilmişti. TCK'nın 53/1. maddesinde yazılı hakların yoksun bırakılması ve ceza infaz kanununun koşullu salıverilme hükümleri de dikkate alınmadığı için karar bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 53/1. maddesi, 53/2. fıkrası ve 53/3. fıkrası.

17. Ceza Dairesi 2015/9072 E. , 2016/10695 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanıkların suçu birlikte işledikleri iddia olunan ...in 30.10.1995 doğumlu olduğu, suç tarihinde 12-15 yaş aralığında bulunduğu, hakkında aynı suç ile ilgili olarak soruşturma yapılıp yapılmadığı araştırılıp dosyanın denetime esas olmak üzere onaylı fotokopisinin dosyaya eklenmesi, soruşturma yapılmamışsa çocuğun çağrılarak, hakları hatırlatıldıktan sonra ifadesi alınıp sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Sanık ..."in talimatla alınan ifadesinde müdafi talep ettiğini beyan ettiği halde yargılama devam ederken müdafii atanmadan karar verilerek CMK"nın 150/1. maddesine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
3-Kasten işlemiş oldukları suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoylarına üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması, ve yine T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ... ve müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.