Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9664 Esas 2021/1602 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9664
Karar No: 2021/1602
Karar Tarihi: 16.02.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9664 Esas 2021/1602 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralamaya sebep olan bir olayda beraat etti. Olayda, sanığın sevk ve idaresindeki otomobilin seyir istikametine göre yolun sağında park halinde bulunan araçların arasından aniden çıkması sonucu, 9 yaşındaki mağdura çarptığı ve onun yaralandığı belirlendi. Ancak, çarpma noktasında sanığın alabileceği bir önlem olmadığına hükmedildi. Karar temyiz edilince, temyiz mahkemesi, kanuna aykırı hareket edildiği gerekçesiyle kararı bozdu. Ancak, suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilmesine ve ilgili kanun maddelerinin gösterilmemesine dikkat çekti. Sonuç olarak, sanığın taksiri bulunmadığından dolayı, CMK'nin 223/2-c maddesi uyarınca beraat etmesi gerektiği belirtildi. CMK'nin 321. ve 322. maddelerine göre karar düzeltilerek onandı.

12. Ceza Dairesi 2019/9664 E. , 2021/1602 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gündüz vakti meskun mahal içi, 6 metre genişliğinde bölünmüş asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile seyri sırasında, seyir istikametine göre yolun sağında park halinde bulunan araçların arasından aniden kaplamaya giren 9 yaşındaki katılana otomobilinin sağ ön yan çamurluk kısmıyla çarpması neticesinde katılanın 2. derece kemik kırığı ile yaralanması ile sonuçlanan olayda, çarpma noktası itibari ile sanık tarafından alınabilecek herhangi bir önlemin bulunmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin kusura, eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmaması nedeniyle sanık hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, suçun unsurlarının oluşmadığından bahisle beraat kararı verilmesi ve uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6.maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün birinci bendinde yer alan "suçun unsurlarının oluşmadığı anlaşılmakla unsurları oluşmayan müsnet suçtan BERAATİNE" ibaresinin çıkarılarak yerine "yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraatine" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 16/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.