1. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/18721 Karar No: 2014/19477 Karar Tarihi: 11.12.2014
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/18721 Esas 2014/19477 Karar Sayılı İlamı
1. Hukuk Dairesi 2014/18721 E. , 2014/19477 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada; Davacılar, kök mirasbırakanları ..."den intikal eden 30, 33, 36 ve 38 parsel sayılı taşınmazlara davalının yol haline getirip kamulaştırmasız elattığını ileri sürerek, ecrimisile karar verilmesini istemişlerdir. Davalı, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, iddianın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."nun raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-
Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; yazılı olduğu üzere karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne ilişkin tüm temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine. Ne var ki; 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi ve 5018 sayılı Kanuna ekli II sayılı cetvelin B fıkrası uyarınca özel bütçeli idare olan davalının 6001 sayılı Yasanın 12. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu düzenlenmiştir. Bu muafiyet karşısında davalı kurum aleyhine harç tahsili yönünde hüküm kurulması doğru değildir. Ancak; anılan husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 5 numaralı bendinin “Karar tarihinde yürürlükte bulunan Yargı Harçları Tarifesine göre, alınması gereken 1.354,07 TL harçtan, alınan Peşin ve Islah Harcının mahsubu ile kalan 1.037,82 TL Karar ve İlam Harcının, davalı taraftan alınıp Hazineye Gelir Kaydına," ibaresinin yerine “492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi ve 5018 sayılı Kanuna ekli II sayılı cetvelin B fıkrası uyarınca özel bütçeli idare olan davalı idare 6001 sayılı Yasanın 12. maddesi uyarınca harçtan muaf olup yargı harcı alınmasına yer olmadığına, yatırılan harçların istek halinde yatırana iadesine" cümlesinin yazılmasına, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.