Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/11010 Esas 2016/4812 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 5.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin manevi tazminat yönünden kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan ... Ağır Ceza Mahkemesinin 17.03.2010 tarihli ve 2009/292 esas, 2010/54 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) çocuklara karşı cinsel istismar suçundan tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz incelemesinde onanarak 03.10.2013 tarihinde kesinleştiği, kesinleşmiş beraat hükmünün davacıya tebliğ edildiğine veya davacının kesinleşmiş hükümden haberdar olduğuna ilişkin bir belirleme bulunmadığından tazminat davasının 26.02.2014 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen bir yıllık süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu kabul edilerek;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dava dilekçesinde dava tarihinden itibaren yasal faiz talep edildiği gözetilmeden, tutuklama tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1-b. bendindeki “tutuklama” ibaresinin “dava” ibaresi şeklinde değiştirilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.