Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/11012 Esas 2016/4810 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 3.000 TL tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/167 esas, 2017/227 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) silahla tehdit suçundan 2 yıl 1 ay hapis cezası ile mahkumiyetine ve silahın müsaderesine karar verildiği, hükümle birlikte soruşturma evresinde olayı doğrulayıp mahkemede sanığın elinde silah görmediğini belirten tanık...hakkında suç duyurusunda bulunulduğu, temyiz üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından onanarak kesinleştiği, beyanı hükme esas alınan tanık...hakkında açılan davada sanığın karar verilmeden önce pişmanlık duyarak gerçeği söylediği gerekçesiyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi üzerine, sanığın (davacının) yargılamanın yenilenmesini talep ettiği, mahkemece 11.07.2012 tarihinde talebi kabul edilerek duruşma açılmasına karar verilip yapılan yargılama sonucunda 06.11.2013 tarihli ek kararla davacının beraatine karar verildiği, beraat kararının 28.11.2013 tarihinde kesinleşmesinden sonra, davacının mahkumiyet kararı ile müsadere edilen tabancanın iadesini istediği, yapılan araştırmada tabancanın müsadere işlemi neticesinde ...6. Topçu Alayına teslim edildiğinin belirlenmesi ve silahın temin edilerek davacıya iadesinin sağlanamaması nedeniyle 12.12.2013 tarihli ek kararla talebin konusuz kaldığı gerekçesiyle taleple ilgili olarak karar verilmesine yer olmadığına, davacının bu hususta CMK"nın 141-144 maddeleri uyarınca dava açabileceğine karar verildiği, bu kararın da itiraz edilmeksizin 10.01.2014 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 06.01.2014 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmıştır.
Faiz talep edilmediği halde hükmolunan tazminata faiz uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. bendindeki bedelin ifadesinde sonra gelen “karar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte” ibarelerinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.