MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki, trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın reddine ilişkin verilen hüküm, davacılar vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Davacılar vekili, davalının işleteni olduğu otobüsün trafik ışıklarındaki kusurlu hareketi nedeniyle davacı ..."ın idaresindeki aracın hasar gördüğünü, diğer davacıların da davalının otobüsü ile davacı tarafa ait araç arasında sıkışıp ağır biçimde yaralandığını, davacıların sakat kalma risklerinin bulunduğunu, tedavilerinin hala devam ettiğini, yaralanan davacıların manevi zarara da uğradığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.250,00 TL. maddi ve 8.000,00 TL. manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiş; 10.12.2013 tarihli ıslah dilekçesiyle, maddi tazminat taleplerini 15.139,14 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davaya konu edilen kazada sürücülerinin kusuru bulunmadığını, davacıların kusurlu eylemleri sonucu kaza gerçekleştiğinden oluşan zarardan sorumlu olmadıklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davalıya ait otobüs sürücüsünün kazada ve davacıların uğradığı zararda kusuru bulunmadığının kesinleşen ceza davasında alınan raporla saptandığı, ceza davasında davalı sürücüsünün anılan rapora göre beraatine karar verildiği, bu raporun oluşa uygun bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar ve araç hasarı nedeniyle, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı taraf, davaya konu kazada davalıya ait otobüs sürücüsünün de kusuru bulunduğu ve davalının zarardan sorumlu olduğu iddiasıyla dava açmış; davalı, sürücülerinin kusuru olmadığı savunmasında bulunmuştur. Mahkeme ise, davalıya ait araç sürücüsü hakkında açılan ceza davasındaki yargılamada, davalı sürücüsünün kusuru bulunmadığından beraatine karar verildiği, beraat kararına esas teşkil eden bilirkişi raporunun oluşa uygun bulunduğu gerekçesiyle, davalı sürücüsünün kazada kusursuz olduğunu kabul ederek davacı isteminin reddine karar vermiştir.
818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 53. maddesi (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 74. md.) gereğince; hukuk hakimi, ceza mahkemesince belirlenmiş ve kesinleşmiş olan maddi olgu ile bağlı ise de; kusurun bulunup bulunmadığı ve oranına ilişkin ceza mahkemesi kararı ile bağlı olmadığı gibi, kusura ilişkin saptamaya dayanan beraat kararı ile de bağlı değildir.
Somut olaya bakıldığında; kaza tespit tutanağında ve ceza yargılaması kapsamında alınan trafik bilirkişi raporunda, davacı sürücü ... ile kazada yaralanan diğer davacıların kazada kusurlu oldukları, davalıya ait araç sürücüsünün ise kusursuz olduğu yönünde görüş bildirildiği; yerel mahkemece alınan 11.09.2013 tarihli makine mühendisi bilirkişinin raporunda ise, davacı sürücü ... ve yaralanan diğer davacıların kazada kusurlu oldukları kabul edilmekle birlikte, davalıya ait otobüs sürücüsünün de aracının teknik özellikleri ile yol durumunu dikkate almama nedeniyle tali düzeyde kusurlu olduğu yönünde görüş bildirildiği; ceza mahkemesinin, davalı sürücüsünün kusursuz olduğu tespitini içeren rapora göre beraat kararı verdiği görülmektedir. Ceza mahkemesi tarafından verilen beraat kararı, davalı sürücüsünün kazada kusursuz olduğu temeline dayanmaktadır.
Bu durumda mahkemece; ceza hakiminin kusur değerlendirmesinin, hukuk hakimini bağlamayacağı ilkesi gereği; ayrıca, ceza mahkemesince alınan ve hükme esas kabul edilen kusur bilirkişi raporu ile yerel mahkemenin aldığı 11.09.2013 tarihli bilirkişi raporu arasında çelişki bulunduğu gözetilerek, kusurun belirlenmesine ilişkin taraf delillerinin toplanması ve ... Müdürlüğü fen heyeti, İTÜ ya da Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Kurulu"ndan tüm dosya kapsamına göre, kazadaki tarafların kusur durumlarının belirlenmesi konusunda ayrıntılı, gerekçeli, denetime elverişli, çelişkileri giderir rapor alınması ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken; yanılgılı değerlendirmeyle, yazılı olduğu biçimde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 18.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.