Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/14886 Esas 2015/407 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada......Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 06/05/2014 tarih ve 2012/156-2014/100 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi...... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili adına tescilli tasarımlardan 2001/02670 çoklu 2 adet mobilya profili ile 2001/02362 numaralı çoklu 17.1 numaralı mobilya kulp sapının davalı tarafından taklit edilerek tecavüzde bulunulduğu ileri sürerek, haksız rekabetin ve tecavüzün tespit ve men"ine, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı tasarımları ile müvekkilinin ürünlerinin benzer olmadığını, davacının tasarımlarının yeni olmadığını, nitekim bu konuda.....Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi"nde hükümsüzlük davası açtığını, bu davanın beklenmesi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, ...... Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi"nde açılan hükümsüzlük davasında davanın reddine karar verildiği ve kararın kesinleştiği, 17.1 numaralı tasarımla ilgili olarak davalı ürününün davacının tasarımına iltibas oluşturacak şekilde benzediği, ayrıca davalının fiilinin dava tarihinde yürürlükte olan 6762 Sayılı TTK"nın 57/5. maddesi uyarınca da haksız rekabet oluşturduğu gerekçesiyle, 2001/02670 sayılı tasarım yönünden önceki karara yönelik temyiz itirazları reddedildiğinden bu taleple ilgili yeniden karar oluşturulmasına yer olmadığına, 2001/02362 sayılı tasarım tescil belgesindeki 17.1 nolu tasarıma davalının tecavüzde ve haksız rekabette bulunduğunun tespiti ile men ve ref"ine, karar özetinin ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.