Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5246 Esas 2020/349 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5246
Karar No: 2020/349
Karar Tarihi: 16.01.2020

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5246 Esas 2020/349 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, suç konusu olan özel belgenin ticaret sicil gazetesinde ilan edilmesinin resmi belge niteliğini kazandıramayacağı sonucuna vararak sanığın fiilinin özel belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu kanaatine varmıştır. Ancak, dava zamanaşım süresinden dolayı sanık hakkında açılan kamu davası düşmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 207/1. maddesi (özel belgede sahtecilik suçunun tanımı)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi (dava zamanaşımının uzatılması)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 67/4. maddesi (dava zamanaşımının hesaplanması)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi (dava zamanaşımı nedeniyle davanın düşmesi)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (kanunların yürürlüğe girmesi ve uygulanması)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi (kararın bozulması)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 322. maddesi (yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen hususlarda karar verilmesi)

11. Ceza Dairesi 2019/5246 E. , 2020/349 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

Suça konu şirket genel kurul kararı özel belge niteliğinde olup, ticaret sicil memurluğuna ibrazı üzerine Ticaret Sicili Gazetesi"nde ilan edilmesinin resmi belge niteliğini kazandırmayacağı, sanığın fiilinin özel belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı kabul edilerek yapılan incelemede;sanığa yüklenen “özel belgede sahtecilik” suçunun 5237 sayılı TCK"nin 207/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırına göre; aynı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık uzatılmış dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 01.09.2006 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan ve vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 16.01.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.