Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/9738 Esas 2013/9372 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 12/08/2008 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 08/02/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar ve davalı ... vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların tüm, davalı ..."nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalı ..."nın diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, asıl ve birleşen davaların kabulüne karar verilmiş, hüküm; asıl dosya davacıları ile davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, desteklerinin davalı çekici sürücüsü ile yapmış olduğu trafik kazası sonucu hayatını kaybettiğini belirterek, destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat taleplerinde bulunmuşlardır.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; kusur ve hesap raporlarına göre asıl ve birleşen davaların kabulüne karar verilmiştir.
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Dava konusu olayda; olay tarihi, kusur durumu, yakınlık derecesi ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde birleşen dosya davacısı ... yararına hükmedilen manevi tazminat fazladır. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, birleşen dosya davacısı ... yararına daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmemiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenlerle davalı ... yararına BOZULMASINA, davacıların tüm, davalı ..."nın diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.