MAHKEMESİ : FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/06/2014 tarih ve 2014/17-2014/136 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi...... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin.....menşeli bir şirket olup, markaları arasında “.......... 1939” ın da bulunduğunu, markanın ilk olarak 1930"ların sonlarında kullanıldığını ve “... mağazasının da ilk olarak 1939 yılında açıldığını, müvekkilinin anılan markaya ilişkin.... nezdinde uluslararası tescil sahibi olduğunu, ..."ne de 2012/.... no ile tescil başvurusunda bulunduğunu ancak, başvurunun daha önce tescil edilmiş olan 159541 sayılı “....” markası ile 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi uyarınca aynı veya ayırt edilemeyecek surette benzer olduğu gerekçesiyle 25. sınıfta yer alan bir kısım emtialar bakımından kısmen reddedildiğini, red kararının yerinde olmadığını zira, .."nin anılan maddeyi kendisine verilen yetkiden geniş bir şekilde yorumladığını, markaların aynı veya ayırt edilemeyecek şekilde benzer olmadığını ileri sürerek, müvekkilinin marka başvurusunun 25. sınıftaki bir kısım emtialar yönünden reddine dair ....."in 2012-M-6203 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, başvuru markası ile redde mesnet markalarda yer alan asli unsurun “...” ve “...” ibareleri olup, her iki ibarenin de okunuşları aynı olduğundan marka işaretinde yer alan ibareleri yönünden ayniyet derecesinde benzer olduğu, başvuru markasında yer alan mal ve hizmetlerin farklı sınıflarda yer aldığı gözüküyor ise de, aynı/ayniyet derecesinde olan mal/hizmetler olup, kararın usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacı başvurusundaki 18. sınıfta yer alan deri ve imitasyon deriden mamul maddeler mallarının üst giysiler mallarından farklı olduğu, keza başvuru markasının 25. sınıfta ayak giysileri ile baş giysilerini kapsamasına rağmen, 25. sınıfta sadece üst giysilerini kapsadığı, bu mallar yönünden de markaların tescil kapsamı farklı olup, işaretsel yönden de, başvuru markasının “............ 1939” ile özgün şekil’den oluşan karma marka, redde gerekçe markanın ise “...İ” ibaresinden oluşan sözcük markası olduğu, her iki marka arasında ilk bakışta fark edilemeyecek ölçüde bir benzerlik bulunmadığı, tescil kapsamlarının da doğrudan aynı tür mallara ilişkin olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile .....’in 2013- M-6203 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.