MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... vd. aleyhine 16/03/2011 gününde verilen dilekçe ile basın, manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/10/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; davalılardan ... Gazetecilik ve Matbaacılık A.Ş tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davaya konu gazetede yayınlanan özel amaçlı köşe yazısının kendisini kamuoyu önünde küçük düşürmeye ve yıpratmaya yönelik bir yazı olduğunu, kafalarda şüphe uyandıracak ifadeler kullanıldığını belirterek manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalılar, yazının eleştiri yazısı olup herhangi bir hakaret ibaresinin bulunmadığını, kendisi de köşe yazarlığı yapan davalının bu tür eleştirilere hazırlıklı olması gerektiği ileri sürelerek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, yazı bütün olarak incelendiğinde, genelinde kişilik haklarına saldırı bulunduğu kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalılardan ... tarafından kaleme alınan yazı,.... Gazetesinin 27/12/2010 tarihli nüshasında "..."in hatırına susuyorum" yan başlığı altında yayınlanmıştır. Davalı, davacının kendisi hakkında yazdığı yazılara değinerek ünlü bir sanatçı olan ... ile yaşadığı bir anektodu anlatmıştır.
Basın özgürlüğünün kapsamı, demokrasi ile yakın ilişkisinin sonucu olarak, bir dereceye kadar abartıya ve hatta kışkırtmaya izin verecek şekilde geniş yorumlanmalıdır. Kamuya mal olmuş kişilerle karşılaştırıldığında özel kişilere yönelik eleştirilerin sınırları daha dardır. Diğer yandan gazeteciler de aynı şekilde halka mal olmuş kişilerdir. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, sözkonusu yazıda kişilik haklarına saldırı oluşturacak herhangi bir ibare bulunmadığı kabul edilerek istemin tümden reddi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçe ile davalının manevi tazminat ile sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre, diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/05/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.