MAHKEMESİ : FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada..... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/06/2014 tarih ve 2013/273-2014/121 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi....... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2001 yılında “.................. “unvanı ile kurulduğunu ve sektörde “yorum” markası ile tanındığını ve markayı maruf hale getirenin de müvekkili olduğunu, müvekkilinin daha sonra unvanını “...... “olarak değiştirdiğini ancak “yorum” markasını kullanmayı hiçbir zaman bırakmadığını, bu nedenle de “yorum” markası için 35. ve 42. sınıflarda 2011/95139 no ile başvuruda bulunduğunu, ancak başvurunun .... tarafından 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi gereğince reddedildiğini,.........nin redde dayanak gösterilen yorum markasını 2009/.......ile 16,35, 40 ve 41. sınıflarda 1981 yılından itibaren matbaacılık işi yapan şirketin markayı da kendi iştigal alanı ile ilgili olan sınıflarda tescil ettirdiğini,........"nin ise, redde mesnet 2010/........ yorum markasının 37. ve 42. sınıflarda tescilli olduğunu, her iki şirketin iştigal sahası ile müvekkilinin iştigal sahası arasında aynılık ya da benzerlik bulunmadığını, kaldı ki müvekkilinin öncelik hakkının olduğunu, markalar arasında benzerlik de bulunmadığını ileri sürerek,....."in 2013-M-....no"lu kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili,.... kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, başvurunun tescil edilmek istendiği 35/06"da " Müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için listelenmesi çok sayıda sınıflandırma tebliğinde yer alan malların bir araya getirilmesi" yani belirli mallar yönünden mağazacılık hizmetleri ile 42. sınıftaki "Bilimsel ve sınai inceleme, araştırma hizmetleri; mühendislik hizmetleri. Bilgisayar hizmetleri. Bu sınıfa dahil olup mühendislik, mimarlık, bilgisayar hizmetleri kapsamına girmeyen her türlü tasarım hizmetleri; grafik sanat tasarım hizmetleri. Sanat eserleri orjinallik onay hizmetleri" hizmetler yer almakta iken, redde dayanak 2009/68721, 2010/73064 sayılı markalar kapsamında 42. sınıftaki hizmetlerin tümü ile 35/06"da; "Müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için çeşitli malların bir araya getirilmesi
hizmetleri" şeklinde, "çeşitli malların" ibaresi kullanılarak ve herhangi bir sınırlandırma yapılmadan, bir başka ifadeyle tüm sektör ve malları kapsayacak biçimde tescil edilmiş olduğu, dolayısıyla, davacıya ait başvuru, redde dayanak marka ile aynı olduğu gibi, kapsamlarındaki hizmetlerin de aynı veya aynı tür olduğu zira, redde mesnet marka kapsamında tescilli bulunan 35/06. sınıfta tüm sektörleri kapsayan mağazacılık hizmetleri, davacının sınırlandırarak talep ettiği belirli mallara ya da sektörlere ilişkin mağazacılık hizmetlerini de içerdiği, başvuru tarihinde mevcut ancak sonradan yürürlükten kalkan, mağazacılık hizmetlerini belirli mallar/sektörler yönünden içeren yeni marka başvuruları ile aynı hizmetleri genel olarak içeren önceki markaların KHK"nın 7/1-b bendi anlamında kıyaslanmasında anılan hizmetlerin aynı veya aynı tür kabul edilmeyeceğine işaret eden 19.10.2011 tarihli Tebliğ"in de ulaşılan bu sonucu değiştirmeyeceği, çünkü 556 sayılı KHK"nın 24 ve Yönetmeliğin 11. maddeleri uyarınca yürürlüğe konulan Marka Tescil Başvurularına Ait Mal ve Hizmetlerin Sınıflandırmasına İlişkin Tebliğin 5. maddesinin anılan ilkeyi belirttikten sonra, Enstitü’nün tescil başvurularının veya itirazların incelenmesi aşamalarında aynı tür malı veya hizmeti farklı mal veya hizmet gruplarını da içerecek şekilde daha geniş kapsamda değerlendirebileceği hükmünü getirdiği, somut olayda ise, çekişmeli hizmetlerin farklı sınıf veya alt grupta dahi yer almayıp, aynı alt gruptaki aynı hizmetlerden ibaret olduğu, esasen anılan 19.10.2011 tarih ve BİK/TPE 2007/2 sayılı Tebliğ"in son cümlesinin de aynı hususu tekrarladığı, bu nedenle sınıflandırma ve buna ilişkin tebliğlerin KHK"nın 24. maddesinde ifade edildiği üzere, markaların tescili amacına matuf bir kılavuz olup, aynı tür mal ve hizmet kapsamının belirlenmesi bakımından bağlayıcı olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.