MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/04/2014 tarih ve 2012/382-2014/172 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi....tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; İstikbal markasının müvekkil....."nin tescilli markası olduğunu, müvekkili tarafından tasarlanan ve imal edilen tescilli ürünlerin davalı tarafından taklit edildiğini, tasarıma tecavüzün söz konusu olduğunu ileri sürerek davalı fiilinin tecavüz olduğunun tespitini, tasarımdan doğan haklara vaki tecavüzün giderilmesini, durdurulmasını ve önlenmesini, tecavüz teşkil eden ürünlere ve üretimde kullanılan her türlü araçlara el konularak imhasını, davalı aleyhinde verilecek mahkeme kararı masraflarının davalı tarafından karşılanarak kamuya ilan yolu ile duyurulmasını, haksız rekabetin önlenmesini, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla ve HMK"nın 107. maddeye istinaden şimdilik 40.000 TL maddi ve 40.000 TL manevi tazminatın banka reeskont faizi ile birlikte tahsili ile her türlü haklarının saklı tutulmasını talep ve dava etmiş, tazminatın hesabında 554 sayılı KHK"nın 52/c bendi uyarınca lisans verilmiş olsaydı ödenecek bedel üzerinden yapılmasını talep etmiştir.
Davalı vekili; davacı taraf adına tescilli ürünler ile müvekkil tarafından üretilen ürünlerin birbirinden çok farklı ürünler olduğunu, ayırt edici özellikleri bulunduğunu, davacının tescil ettirdiği ürünlerin tescilden önce piyasada benzer şekilde üretimi yapılan.....,.... gibi mobilya üretimi yapan bölgelerde üretilen ürünler olduğunu, piyasaya mal olmuş bir ürün olduğunu, bütün mobilya ve kanepe üreticileri gibi hazır mobilya aksesuarı kullanıldığını, bu aksesuarların davacıya ait özgün tasarımlar olmadığını ve piyasaya mal olmuş aksesuar ürünler olduğunu, ancak mahkemece dava kabul edilse dahi sadece dava konusu ürünleri üretmek amacıyla kurulmuş makine ve araç olmadığından el konulamayacağını savunarak reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının üretmiş olduğu "...." ve "......" ürünlerinin davacının.... ye tescilli endüstriyel tasarımlarına belirgin şekilde benzer olduğu, davalı eyleminin davacının tasarım hakkına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğu, davacı tarafından sunulan bir lisans sözleşmesi olmadığı gibi davalı tarafında ticari defter ve kayıtlarını sunmadığı için KHK"nın 52/c bendine göre hesaplam yapmanın mümkün olmadığı için 5 adet koltuk için
toplam 5.000,00 TL maddi ve takdiren 10.000 TL manevi tazminatın uygun görüldüğü gerekçesiyle davanın kabulü ile, davalı tarafça "....." ve "...." üretimi nedeniyle fiilinin tecavüz oluşturduğunun tespitine, bu nedenle tecavüzün önlenmesine, bu ürünlerin üretimi nedeniyle kullanılan her türlü araçlara el konularak imhasına, karar kesinleştiğinde masrafı davalı tarafça karşılanmak suretiyle kararın ulusal gazetede ilanına, davalının haksız rekabetinin önlenmesine, davacının maddi manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile 5.000,00 TL maddi ve 10.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden geçerli avans faizi oranını geçmemek suretiyle değişen oranlarda ve reeskont faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 1.000,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 14/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.