Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/1213 Esas 2016/4714 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1213
Karar No: 2016/4714
Karar Tarihi: 22.03.2016

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/1213 Esas 2016/4714 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2016/1213 E.  ,  2016/4714 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1-2(b), 62/1 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilen önceki hükümde 3 ay 22 gün hapis cezasına hükmedilerek bu cezanın TCK"nın 51. maddesi gereğince ertelendiği, Dairemizin 2013/1120 esas, 2014/4595 karar sayılı ve 25.02.2014 tarihli bozma ilamı sonrası ise sanık hakkında seçimlik cezalardan adli para cezasının tercih edilmesi suretiyle netice olarak 4.500 TL adli para cezasına hükmedildiği, önceki ve sonraki hükümlerde hükmolunan cezaların nitelikleri karşılaştırıldığında kazanılmış hak ihlalinden söz edilemeyeceği anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi ya da diğer seçenek tedbirlere hükmedilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının temel cezanın belirlenmesine ilişkin ilk bendindeki ""suçun işlenmesinde kullanılan araç" ibarelerinin çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.