Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/14127 Esas 2015/311 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada...Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 21.01.2014 tarih ve 2013/370 - 2014/3 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ..... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin dava dışı....şirketine ihraç ettiği 25.040 kg sağlam iç fındığın taşınmak üzere davalı şirkete teslim edildiğini, ancak taşıma sırasında davalı yanın kusuru neticesinde malların taşındığı konteynırlardan fındıklara yabancı kimyevi madde kokusu sinmesi nedeni ile iç fındıkların alıcı tarafından kabul edilmeyerek geri gönderildiğini ve geri gelen mal nedeni ile müvekkilinin uğradığı toplam zararın 42.490,85 TL, 1309 Euro ve 2.987,50 USD olduğunu ileri sürerek toplam 49.334,14 TL’nın temerrüt tarihi 10.3.2006 tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin taşıyan veya donatan sıfatını haiz olmadığını, davanın öncelikle husumet nedeni ile reddi gerektiğini, yine dava konusu taşıma ile ilgili .....ve navlun mukavelesinde tahkim şartı mevcut olduğundan görevsizlik kararı verilmesini, esas yönünden ise ..."dan ...e karayolu ile gelen ve....den ....’a .... yolu ile taşınan iç fındık emtiasına yabancı madde kokusu sinmesinde müvekkiline atfı kabil bir kusuru olmadığını, iç fındığın davacı tarafından temin edilen konteynırlara yine davacı tarafından yüklenip istif edildiğini, nef’i ve hasarın alıcıya geçtiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak; dava konusu edilen taşımaya ilişkin...... da davalının acente olarak yer aldığı, 6762 sayılı TTK" nun 119. maddesine göre acentenin aracılıkta bulunduğu işlemleri müvekkili namına yaptığı ve yapılan işlemler dolayısıyla doğrudan doğruya sorumluluğunun bulunmadığı, acenteye dava açıldığı takdirde asıl borçluya izafeten dava açılmasının gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.