MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacılar ... vd. vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... Turizm İnş. Taş. Akar. İst. Tem. Hiz. İşl. Tic. ve San. A.Ş. vd. aleyhine 31/03/2008 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 28/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... Turizm İnş. Taş. Akar. İst. Tem. Hiz. İşl. Tic. ve San. A.Ş. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılardan ... Turizm İnş. Taş. Akar. İst. Tem. Hiz. İşl. Tic. ve San. A.Ş. tarafından temyiz edilmiştir.
a-)Hükme esas alınan Destekten Yoksun Kalma Tazminatının hesaplandığı bilirkişi raporunda, davacılardan, desteğin annesi ... 1938 doğumlu ve desteğin ölüm tarihinde 69 yaşında olmasına rağmen, 59 yaşında kabul edilerek tazminat miktarının fazla hesaplanması doğru görülmemiş; kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
b-)Dava, konusu eylem nedeniyle dava dışı sigorta tarafından davacılara 01/04/2008 tarihinde 20.714,00 TL ödemede bulunulmuş ve bu miktar 15/04/2010 tarihli bilirkişi raporu ile hesaplanan tazminat miktarından düşülerek hüküm kurulmuştur. Sigorta tarafından yapılan ödeme ile bilirkişi raporunun düzenlenmesi arasında uzunca bir süre geçmiş bulunmaktadır. Şu durumda, yararların denkleştirilmesi ilkesi çerçevesinde; ödenen miktarın, ödeme tarihi ile bilirkişi raporunun düzenlendiği tarih arasındaki işlemiş yasal faizinin de belirlenmesi ve hesaplanan destek zararından düşülmesi gerekir. Karar, açıklanan nedenle de yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
c-)Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Dava konusu olayın oluş biçimi, kusur durumu, olay tarihi ve yukarıdaki ilkeler dikkate alındığında verilen manevi tazminat miktarı fazladır. Daha az miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken; fazla miktarda manevi tazminata hükmedilmesi de doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2/a-b-c) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.