MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-j-son, 62, 52, 53 ve CMK"nın 307/4. Maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmü, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Sanığın yetkilisi olduğu şirket ile katılan banka arasında imzalanan 22/03/2006 tarihli ve 100.000 TL bedelli genel kredi sözleşmesi uyarınca, sanığın suça konu 27/08/2008 keşide, 13/03/2009 vade tarihli ve 19.300 TL bedelli, katılan ... tarafından keşide edilmiş görünen senedi teminat olarak bankaya verdiği ve karşılığında kredi kullandığı, ancak suça konu senet üzerindeki imzanın katılan ... eli ürünü olmadığı, dolayısıyla sahte olarak tanzim edildiği, bu surette sanığın hileli eylemlerle haksız menfaat temin ettiği, sanığın suçtan kurtulmaya yönelik soyut savunması, katılan beyanı, kriminal rapor ve tüm dosya kapsamında anlaşıldığından, sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bozma sonrası ...’tan alınan cevabi yazıda, “suça konu senedin 13/10/2008 tarihinde sisteme girdiğini, sanığa 2008 yılının Ekim ayı ve sonrasında 20.800 TL kredi kullandırıldığını, fakat söz konusu risk olan 75.507,12 TL anapara borcuyla birlikte takibe geçildiğinin” bildirilmiş olması karşısında, sanığın suça konu senedi vermek suretiyle 20.800 TL haksız menfaat elde ettiği gözetilmeden, takibe geçilen miktarın haksız elde edilen menfaat olarak kabulü ile sanığa fazla adli para cezası tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz başvuruları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, “mahkemece para cezasının günlüğü TCK 52. maddesi gereğince 70 TL olarak tespit edildiği hususu da gözetilerek” hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "3.000 GÜN", “2.500 GÜN”, “155.000 TL” ve “75.000 TL” terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "297 GÜN", “247 GÜN” ve “17.290 TL” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.