5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/31412 Esas 2019/15413 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/31412
Karar No: 2019/15413

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/31412 Esas 2019/15413 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na aykırı hareket ettiği gerekçesiyle mahkum edildi. Temyiz başvurusu incelendikten sonra, yargıtay kararlarına atıfta bulunuldu. Daire, önceki bir davada aynı suçtan mahkum edilmiş bir davada inceleme yapılabileceğine karar verdi ve sanığın bu şekilde değişik zamanlarda aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK'nin 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması gerektiğine hükmetti. Ayrıca, TCK'nin 52/4. maddesine göre ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceği hatırlatıldı ve sanığın adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesinin hatalı olduğu belirtildi. Karar, 5846 Sayılı Kanun’un yanı sıra TCK'nin 43/1. ve 52/4. maddelerine de atıfta bulunuyor.

19. Ceza Dairesi 2019/31412 E. , 2019/15413 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplumu oluşturan bireyler olduğu, 5237 sayılı TCK’nin hazırlanmasında esas alınan suç teorisine göre bu durumda yani suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireyler olması halinde tüzel kişiler suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağından meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde de durumun değişmeyeceği cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında; İstanbul Anadolu 1. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 27.05.2015 tarih ve 2014/502 Esas, 2015/811 sayılı kararı ile verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2019/29708 Esasında kayıtlı olan dava dosyasının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyanın incelenerek, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nin 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Kabule göre de;
TCK"nin 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken, adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 11.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.