5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/30455 Esas 2019/15409 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/30455
Karar No: 2019/15409
Karar Tarihi: 11.12.2019

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/30455 Esas 2019/15409 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık suçu işleyen sanığın mahkumiyetine karar verdi. Temyiz isteği reddedilen dosyada, sanığın suçu işlediği kanuna uygun olarak saptandı. Tüm kanıtlar ve savunmalar eksiksiz bir şekilde sunuldu. Hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığı olmayan hükmün, adli para cezasının içtima edilmediği, adli para cezalarının taksit aralığının gösterilmediği nedenlerle BOZULMASINA karar verildi. Düzeltilebilir nitelikte olan hüküm, adli para cezalarının ayrı ayrı tayin edilmesi ve taksitler arasında birer ay aralık olacak şekilde yeniden düzenlendi ve ONANDI. Kanun maddeleri ise şöyle: 5846 Sayılı Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52/4. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2019/30455 E. , 2019/15409 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- 5237 sayılı TCK"da cezaların içtimaına yer verilmediği halde, hapisten çevrilen adli para cezası ile doğrudan verilen adli para cezasının içtima edilmeyip ayrı ayrı tayini gerekeceğinin gözetilmemesi,
2- 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince adli para cezalarının 24 eşit taksitte ödenmesine karar verilirken infazda duraksamaya yol açacak şekilde taksit aralığının gösterilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hüküm fıkrasından “Sanığa hükmedilen adli para cezaları içtima edilerek sanığın neticeten 6.080 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına” şeklindeki ibarenin çıkarılması ve TCK"nin 52/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümde “24 (yirmidört) eşit taksitte” ibaresinden önce yazılmak üzere “birer ay ara ile” ibaresinin eklenmesi suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.