3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/17063 Karar No: 2020/2295 Karar Tarihi: 06.02.2020
Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17063 Esas 2020/2295 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesinde görülen davanın konusu kasten yaralama suçuydu ve sanık tekerrüre esas sabıkası bulunan bir kişiydi. Mahkeme, sanığın TCK'nin 58/3. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerektiğini ancak hüküm olarak belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma seçeneğinin kullanıldığını tespit etti. Bu nedenle, TCK'nin 58. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanma imkanının ortadan kaldırıldığına karar verildi. Sanık müdafiyesinin temyiz sebepleri reddedilerek hükümler istem gibi onandı. Kararda bahsedilen kanun maddeleri TCK'nin 58/3, 86/2 ve 50/1-d maddeleridir. TCK'nin 58/3. maddesi, mükerrirlere özgü infaz rejimini düzenlerken, 86/2. madde seçimlik cezalarda hapis cezasının uygulanabileceğini belirtir. Ayrıca, 50/1-d madde belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklama seçeneğini düzenler.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında tekerrüre esas sabıkası bulunması nedeniyle TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçildikten sonra sonuç hapis cezasına mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerekirken, hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 50/1-d maddesi gereğince belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma seçenek tedbirine çevrilmesi ve sonuç ceza tedbir olduğundan, TCK"nin 58. maddesindeki mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.