Esas No: 2018/7218
Karar No: 2022/4132
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/7218 Esas 2022/4132 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, 2010 yılında sahte fatura kullanmak suçundan yargılanmış ve suçsuz olduğunu savunmuştur. Mahkeme, delillerin eksik incelenmesi sonucu sanığın hüküm giymesine karar vermiştir. Sanık müdafisinin temyiz itirazları üzerine karar bozulmuş ve Yargıtay'ın 5320 sayılı Kanun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün bozulması kararı verilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 318. ve 321. maddeleri ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesidir. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte TCK'nin 53. maddesi hakkında yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık müdafisinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan cezanın miktarına göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 318. maddesi uyarınca reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü;
Sanık hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan açılan kamu davasında; sanığın savunmasında, suça konu faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını, zik deri aldığını, bir kısım ödemelerin banka yoluyla bir kısmının elden yapıldığını, tahsilatlara ilişkin para makbuzlarını sunacaklarını beyan etmesi, 30.000 TL’nin banka kanalıyla ödendiğine ilişkin dekontun dosyaya sunulmasına karşın, başkaca para makbuzunun ya da ödeme aracının sunulmadığının ve vergi incelemesi raporuna göre sanığın mallarının büyük bölümünün satıldığı şirket olan ..... Giyim Limited Şirketine kesilen faturaların ve satışların gerçek olduğunun bildirilmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;
1)Faturaları düzenleyen mükellefler hakkında dosya arasında yer alan vergi inceleme raporları da dikkate alınarak ilgili takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise dosyaların getirtilerek incelenmesi ve ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
2)Faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi, faturaları düzenleyen mükellef ile kullanan mükellefin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
3) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 14.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.