Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/16019 Esas 2016/4644 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 52/2-4. maddelerince mahkumiyet,

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, müştekiler vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılma isteminde bulunmasına rağmen, bu konuda herhangi bir karar verilmeyen müştekilerin, CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi hakkında karar verilmeyenler sıfatıyla hükmü temyiz hakkının bulunduğu, kendilerinin yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan müştekilerin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmadığına, mahalli Cumhuriyet savcısının ise sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinin yasak olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mahkemece verilen 05.03.2013 tarihli ve 2012/477 E. 2013/148 K. sayılı hükmün Yargıtay 12. Ceza Dairesince sanığın eyleminde bilinçli taksirin unsurlarının oluşması nedeniyle bozulduğu, mahkemece de bu bozmaya uyularak hüküm tesis edilmesine rağmen, hükmün gerekçe kısmında, sanık hakkında yasal şartları gerçekleşmemesi nedeniyle TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanmamasına karar verildiği bildirilerek hükmün karıştırılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün gerekçe kısmındaki TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanmadığına ilişkin son paragrafın hükümden çıkarılarak yerine "Sanığın olaydan yaklaşık 6 saat sonra yapılan muayenesinde 55 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, yerleşik Adli tıp kurumu uygulamalarına göre mevcut alkol miktarının her saat ortalama 15 promil azaldığı dikkate alındığında sanığın olay sırasında (6X15=90, 90+55=145) 145 promil alkollü olduğu ve atılı suçu bilinçli taksirle işlediği anlaşılmakla," ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.