Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42774 Esas 2022/4218 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümle uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 01.07.2010 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 14/09/2012 tarihine kadar dava zamanaşımı süresinin durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nin 7 ve 5252 sayılı TCK’nin Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddeleri karşısında; sanığa yüklenen 765 sayılı TCK’nin 503/1. (5237 sayılı TCK’nin 157/1.) maddelerinde düzenlenen "Dolandırıcılık" suçunun Kanundaki cezasının miktarı ve üst sınırına göre, suç tarihlerinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden yargılamaya devamla mahkumiyet hükümleri kurulması,
Yasaya aykırı sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 14.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.