Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/225 Esas 2020/80 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan yargılaması sonucunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, 01/09/2008 tarihinde davalının sevk ve idaresindeki aracın müteveffa ..."in kullandığı araca çarpması sonucunda müvekkilinin babası olan ..."in vefat ettiğini, babalarının ölümü nedeni ile müveklillerinin babalarının maddi ve manevi desteğinden yoksun kaldıklarını ve derin üzüntü yaşadıklarını belirterek müvekkillerinin uğradığı manevi zararın temini amacı ile ... için 5.000,00 TL, ...,... için 10.000,00"er TL manevi tazminatın, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 01/09/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 05.12.2014 havale tarihli ıslah dilekçesinde, bilirkişi raporu doğrultusunda maddi tazminat talebini davacı ... için 655,35 TL, ... için 2.176,50 TL olarak ıslah ettiğini belirtmiş, toplam tazminat miktarının olay tarihinden itibaren işleyecek yasak faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacı...,... "nın maddi tazminat talebinin kabulü ile ... için 655,35 TL, ... için 2.176,50 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 01/09/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacı ..."nün maddi tazminat talebinin reddine, davacıların manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 3.000,00"er TL manevi
tazminatın kaza tarihi olan 01/09/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine, dair karar verilmiş, hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı ... lehine hükmedilen 655,35 TL maddi tazminata dair karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 561,46 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 27/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.