Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/27227 Esas 2013/756 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/27227
Karar No: 2013/756
Karar Tarihi: 22.01.2013

Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/27227 Esas 2013/756 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, mühür bozma suçuna ilişkin yapılan temyiz başvurularını reddederek hükmü onayladı. Ancak, karşılıksız yararlanma suçuna ilişkin temyizde, sanığın tazminat ödemesine rağmen beraat kararı verilmesinin doğru olmadığına karar verildi ve hüküm bozuldu. Bu durumda, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesine dayanılarak ceza verilmesine yer olmadığına hükmedildi. Kararda, 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CYY’nın 223/4-a maddesine atıfta bulunuldu.

2. Ceza Dairesi 2012/27227 E. , 2013/756 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Katılan vekilinin mühür bozma suçu ile ilgili temyiz isteminin incelenmesinde;
6352 sayılı Yasanın 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.07.2012 tarihli iade kararı sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olup, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvuruları geçerli olduğundan, katılan vekilinin temyiz isteminin mühür bozma suçundan 07.09.2011 tarihinde verilen karara yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Katılan vekilinin karşılıksız yararlanma suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın beraatına karar verilmesi, bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamadeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CYY"nın 223/4-a maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 22.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.