Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12094 Esas 2022/4171 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Suça konu sahte faturaların 2011 takvim yılı Nisan ayı KDV indiriminde aynı beyanname dönemi içerisinde kullanıldığı ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunmadığı gözetilmeden, TCK’nin 43/1. maddesi uyarınca artırım yapılarak sanık hakkında fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 2. bendinden 5237 sayılı TCK’nin 43/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması, TCK’nin 62/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “3 yıl 1 ay 15 gün” ibaresinin çıkartılıp yerine “2 yıl 6 ay” yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.03.2022 tarihinde Üye ...'ın TCK'nin 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin değişik gerekçesi ile oy çokluğuyla sair yönlerden ise oy birliği ile karar verildi.

DEĞİŞİK GÖRÜŞ:

Dairemizin 2017/8632 Esas, 2020/1423 Karar sayılı 18.02.2020 tarihli kararına ilişkin yazdığımız değişik görüşümüzde ayrıntılı olarak izah ettiğimiz üzere;
Sanığın haksız olarak vergi indiriminden yararlanmak için miktar ve tarihleri farklı 4 adet sahte faturayı işletme hesabı defterine satın alınan mal bedeli karşılığında gider olarak kayıt ederek beyan etmek sureti ile kullandığı iddia ve kabul edilen olayda;
2011 hesap döneminde ... Vergi Dairesi Müdürlüğü' nün 2140293970 vergi kimlik numaralı mükellefi ... adına basılmış 17.03.2011 tarih ve A-90472, 21.03.2011 tarih ve A-90474, 25.03.2011 tarih ve A-..... numaralı faturaları ile Kocamustafapaşa Vergi Dairesi Müdürlüğü' nün ..... vergi kimlik numaralı mükellefi .... Otomotiv San. Dış. Tic. Ltd. Şti adına basılmış 22.03.2011 tarih ve C-.... numaralı faturayı işletme hesabı defterine satın alınan mal bedeli karşılığında gider olarak yevmiye kayıtlarına aldığı, Gerçek bir hizmet ve mal alımı olmayan bu faturaları mükellef kurum faaliyet giderlerini yüksek gösterdiği ve vergi yükünü azalttığı, 2011 yılı Mart ayı KDV beyannamesinde ve ayrıca kurum vergisi beyannamesinde indirim konusu yapmak sureti ile vergisel işlemlerde kullanıldığı,
Asılları dosya arasında bulunan tarih ve tutarları farklı her bir faturanın ayrı fiil ve konu olduğu da dikkate alındığında; "aynı suç işleme iradesiyle bir takvim yılı içerisinde farklı tarihlerde ve farklı vergi işlemlerinde birden fazla sahte fatura kullanma fiilinin" gerçekleştiği,
Sanık hakkında 213 sayılı V.U.K. 359/b ve 5237 sayılı TCK'nin 43/1 maddesi hükümleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmünün onanması gerektiği düşüncesi ile sayın çoğunluğun "zincirleme suç hükümlerinin uygulanma şartlarının gerçekleşmediğine ve hüküm fıkrasından 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılmasına" dair düşüncesine katılmıyorum. 14.03.2022