MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vd. vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... Hazır Beton ve Beton Prefabrik Yapı Elemanları San. ve Tic. A.Ş. vd. aleyhine 19/09/2003-05/07/2005 gününde verilen dilekçeler ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 04/07/2012 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalı Polat Hazır ... ve ... Prefabrik Yapı Elemanları San. ve Tic. A.Ş. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 21/05/2013 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı adına gelen olmadı. Karşı taraftan davacı vekili Avukat ... geldi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ... Hazır Beton ve Beton Prefabrik Yapı Elemanları San. ve Tic. A.Ş. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2) Davalı ... Hazır ... ve ... Prefabrik Yapı Elemanları San. ve Tic. A.Ş. vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkin olup mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Tazminat istemine neden olan trafik kazası sonucunda davacının % 53 oranında meslekte kazanma gücünü kaybettiği, iyileşme sürecinin 6 aya kadar uzayabileceği,bu süre zarfında da %100 malül sayılması gerektiği belirlenmiştir. Mahkemece bilirkişi raporu aldırılarak, davacının geçici ve sürekli iş göremezlik ve tedavi gideri nedeni ile uğradığı zararlar belirlenmiş, alınan rapor benimsenerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan raporda davacının asgari ücret kadar gelirinin olacağı belirtilerek ücretin netleştirilmesi sırasında asgari geçim indirimide dahil edilerek hesaplama yapılmıştır.
İşçiye ücreti dışında ödenen asgari geçim indirimi 01/01/2008 tarihinden itibaren yürürlüğe giren 5615 sayılı Yasanın 2.maddesiyle değişik 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu ile getirilmiş olup bireyin veya ailenin asgarî geçim düzeyini sağlayacak bölümünün toplam gelirden düşülerek vergi dışı bırakılmasıdır. Bu nedenle ücretin eki değildir, ücret olarak nitelendirilemez. Ev hanımı olup herhangi bir işte çalışmayan davacının zararının hesaplanması sırasında esas alınan asgari ücret, bir çalışmanın karşılığı değil ekonomik bir değer taşıyan yaşamsal faaliyetlerin sürdürülmesinin karşılığıdır. Bu duruma göre ücretle fiilen çalışanlara uygulanmak için getirilen asgari geçim indiriminin, ücretli bir çalışmanın söz konusu olmadığı durumlarda dikkate alınamayacağı açık olup tazminat hesaplamasında esas ücrete dahil edilemez. Bu nedenle davacının geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatının asgari geçim indiriminin dikkate alınmak suretiyle belirlenen ücretle hesaplanması doğru görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA; davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.