Davacı ... vek. Av. ... ile davalı ...Ş. vek. Av. ... aralarındaki menfi tespit davası hakkında ... 7. Tüketici Mahkemesinden bozmaya uyularak verilen 03/11/2016 gün ve 2016/214 E. - 2016/2364 K. sayılı hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
-KARAR-
Hükmü temyiz eden davalı vekili tarafından Harçlar Kanununa göre temyiz başvuru harcının yatırılması için mahkemece muhtıra çıkarılarak, 143,50 TL temyiz başvuru harcının yatırılması istenmiş, işbu muhtıra davalı vekiline usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen, davalı vekilinin eksik harcı yatırmadığı anlaşılmıştır. Bu durumda HUMK’nun 434/3. maddesi uyarınca kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmesi gerekmekte olup, bu konuda mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 15/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.