1219 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/5415 Esas 2019/15362 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5415
Karar No: 2019/15362
Karar Tarihi: 11.12.2019

1219 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/5415 Esas 2019/15362 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın işlettiği diş protez iş yerinde yapılan denetimde mevzuata uygun olmayan diş hekimliği araç ve gereçlerinin bulunması nedeniyle açılan davada, sanık hakkında kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyet ve hak yoksunluklarına hükmedildiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın savunmasının kuşkuya yer vermeyecek şekilde doğru olup olmadığının tespiti için ele geçen araç ve gereçlerin bir diş tedavisi için kullanılıp kullanılamayacağının araştırılması gerektiği belirtilerek, eksik kovuşturma nedeniyle kararın bozulması ve yeniden değerlendirme yapılması gerektiği kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 1219 sayılı Kanun (Türk Ceza Kanunu'nun bir önceki hali)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (hak yoksunluğuna hükmedilmesi)
- 5320 sayılı Kanun (Mirasçıları Korumaya Dair Kanun)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi (hüküm bozulması ve yeniden değerlendirme yapılması)

19. Ceza Dairesi 2017/5415 E. , 2019/15362 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1219 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık tarafından işletilen “Özel ... Diş Protez” isimli iş yerinde yapılan denetimde, çalışma masalarından birinin çekmecesinde metal kutu içerisinde mevzuat gereği bulundurulmaması gereken diş hekimliği klinik hizmetlerine ait araç ve gereçler bulunduğu iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın aşamalardaki savunmalarında 1995 yılında bir diş hekimi ile içerisinde diş ünitesinin de bulunduğu poliklinik açtıklarını, 2005 yılında ise ortaklıklarını sonlandırdıklarını, çekmece içerisinde ele geçen aletlerin de o dönemden geriye kalan malzemelerden ibaret olduğunu, hiç bir şekilde kullanmadığını beyan etmiş olması karşısında; sanığın savunmasının kuşkuya yer bırakmayacak şekilde doğru olup olmadığının tespit edilebilmesi için, ele geçen araç ve gereçlerin bir diş tedavisi için kullanılmaya elverişli olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 11/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.