Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 12/06/2014
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince
mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay nedeniyle hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanık sürücü ..."nın idaresindeki otomobili ile gündüz vakti, bölünmüş yolda seyri sırasında, olay mahalline geldiğinde, refüj aralığını kullanarak Omurtak Kışlası"na girmek için, gireceği yolu kontrol etmeden sola manevra yapıp, karşı istikamet şeridine geçtiğinde, refüj aralığını kullanarak kışlaya giriş yapacak araçların girişi için ayrılmış olan yolun kapalı olmasından kaynaklı, tek yönlü yolda ters yönde seyrederek, ilerideki diğer girişi kullanmak istediğinde, idaresindeki aracın sağ arka yan kısımlarına, karşı yönden sağ şeridi takiben seyretmekte olan müşteki sürücü ..."nın idaresindeki motosikletin ön kısımları ile çarpması, çarpmanın etkisiyle motosiklet sürücüsü ve yolcusu müşteki ..."ün motosikletten fırlayıp ..."ün kaplamaya düşmesi, ..."nın ise arkadan aynı istikametine seyretmekte olan sanık ..."in idaresindeki aracın ön kısmına düşüp, söz konusu aracın sadmesine maruz kalması sonucu, gelişen olayda, her iki şikayetçinin de yaralandığı, hükme esas alınan İstanbul Teknik Üniversitesi öğretim üyeleri tarafından düzenlenen 05/08/2013 tarihli raporun sonuç bölümünde her ne kadar sanık ..."in tali kusurlu olduğu belirtilmiş ise de; raporun “bilirkişi görüşü” bölümünün (C) fıkrasında ikinci çarpışmanın bu sanığın idaresindeki otomobilin fren emniyet mesafesi dahilinde cereyan ettiği, sanığın kazayı önlemesinin mümkün olmadığı, bu durumda, kendisine olayda herhangi bir kusur izafe edilemeyeceği mütalaa olunduğu ve trafik kazası tespit tutanağı ile 28/05/2012 tarihli bilirkişi raporunun sanığa tali kusur izafe etmesinin isabetsiz görüldüğünün belirtildiği, raporun aynı bölümünün (D) fıkrasında da sanığa kusur isnat etmeyen İstanbul Adli Tıp Kurumu"nun 05/12/2012 tarihli raporunun bilirkişi heyeti tarafından uygun bulunduğunun belirtilmesi karşısında bu raporun sonuç bölümünde sehven sanığın tali kusurlu olduğunun belirtildiği anlaşılmakla, İstanbul Adli Tıp Kurumu"nun 05/12/2012 tarihli ve İstanbul Teknik Üniversitesi öğretim üyeleri tarafından düzenlenen 05/08/2013 tarihli raporlarda belirtildiği üzere meydana gelen olayda kusuru bulunmayan sanığın beraati yerine eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Kabule göre de;
1-) Yukarıda anlatıldığı şekilde gelişen olayda, sanığın idaresindeki araçla sadece şikayetçi ..."ya çarptığı gözetilmeksizin TCK"nın 89/1. maddesi yerine TCK"nın 89/4. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi,
2-) Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.