Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2023 Esas 2022/4096 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 20.01.2022 tarih ve 2021/23507 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 02.02.2022 tarih ve KYB-2022/12185 sayılı ihbarname ile;
Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 158/1-f ve 52/2. maddeleri uyarınca 3 kez 3 yıl hapis, 2.600,00 Türk lirası, 1.000,00 Türk lirası ve 1.100,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun'un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/09/2019 tarihli ve 2015/201 esas, 2019/408 sayılı kararının "Dosya aslının, diğer sanık hakkındaki hüküm yönünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesinin 2020/632 esas sayılı dosyasında istinaf incelemesinde bulunduğu anlaşılmakla, onaylı dosya sureti üzerinden yapılan incelemede;
Hükmün tekerrüre ilişkin kısım bakımından düzeltilmesine ilişkin Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/05/2020 tarihli ve 2015/201 esas, 2019/408 sayılı ek kararının, asıl kararın kanun yararına bozulması halinde yok hükmünde olacağı değerlendirilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Kanun’un 58/5. maddesinde yer alan “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeye göre, kayden 04/03/1995 doğumlu olan sanığın tekerrüre esas alınan Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/144 esas, 2010/604 sayılı kararına (anılan esas ve karar sayısına uygun karar bulunamadığı ve sanığa ait Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/11/2010 tarihli ve 2010/147 esas, 2010/604 sayılı kararının esas alındığının düşünüldüğü) konu suçun işlendiği 05/12/2009 tarihinde 18 yaşından küçük olduğu anlaşıldığından, söz konusu mahkumiyet kaydının tekerrüre esas alınamayacağı gibi, adli sicil kaydında başkaca tekerrrüre esas alınabilecek bir mahkumiyet hükmünün de bulunmaması karşısında, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Hükmün kesinleşmesinden sonra ek kararla hükümde değişiklik yapılamayacağından, tekerrüre ilişkin kısmın düzeltilmesine dair 04.05.2020 tarih ve tekerrür hükümlerin çıkartılmasına dair 26.01.2022 tarihli ek kararların hukuki değerden yoksun olduğu gözetilerek yapılan incelemede; TCK‘nin 58/5. maddesinde yer alan “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.“ şeklindeki düzenleme uyarınca, bahse konu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı, adli sicil kaydına göre sanığın tekerrüre esas alınabilecek nitelikte başkaca bir hükümlülüğünün de bulunmadığı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, sanık ...‘in nitelikli dolandırıcılık suçundan cezalandırılmasına ilişkin Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.09.2019 tarihli , 2015/201 Esas ve 2019/408 Karar sayılı mahkûmiyet hükümlerinin CMK'nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, hüküm fıkralarından tekerrüre ilişkin bölümlerin tamamen çıkartılmasına, diğer hususların yerinde bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 14.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.