MAHKEMESİ : İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2012
NUMARASI : 2011/191-2012/321

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalının müvekkili aleyhine ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla takip başlattığını, müvekkilinin davalı ile dava dışı kiracı N. U. arasında düzenlenen finansal kiralama sözleşmesi için davalı lehine taşınmazı üzerinde ipotek tesis ettiğini, kiracının 13.11.2009 tarihine kadar kira bedellerini düzenli olarak ödediğini, 13.11.2009 tarihinde ise finansal kiralama konusu aracın yandığını, olayda araç sürücüsünün kusurlu olmadığının anlaşıldığını, aracın kiralayan tarafından sigortalattırıldığını ve sigorta şirketi tarafından tam zayi hali kabul edilerek 57.500 TL. davalı şirkete ödendiğini, ayrıca aracın satışından elde edilen 40.000 TL"nin de davalı şirkete ödenerek müvekkilinin ödemesi gereken kira bedellinin üstünde araç için ödeme yapıldığını, 3226 saylı Finansal Kiralama Kanunu"nun 14. maddesinin kiracının sorumluluğunu sigortanın ödeme yapmadığı kısımla sınırlandırıldığını, ortada ödenmemiş borç kalmadığı halde davalının takip yaptığını belirterek müvekkilinin davalıya borcu olmadığının tespitine ve davalının %40 oranında tazminatla sorumlu tutulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava dışı kiracının kira borçlarını ödemeyerek temerrüde düştüğünü, sözleşmenin müvekkilince haklı nedenle feshedildiğini, daha sonra MK. 887 uyarınca ihbarname çekildiğini, borç ödenmeyince de ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla takip başlattıklarını, sigorta tazminatının ve araç satışından gelen paranın borca mahsup edildiğini, sigorta tazminatının karşılamadığı kısımdan kiracının sorumlu olduğunu, kiracının 2009 Temmuz ayından bu yana hiç ödeme yapmadığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre, takipten sonra yapılan ödemelerin mahsubu sonucu takip tarihi itibariyle davalı şirketin davacıdan isteyebileceği tutarın 24.226,34 Euro olduğu, davalının takibinde haksız ve kötüniyetli olmadığı gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne, davacının takip tarihi itibariyle davalı şirkete borcunun 24.226,34 Euro olduğu, takip konusu alacakla ilgili olarak 50.235,66 Euro tutarında borçlu olmadığının tespitine, fazla istemle kötüniyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporu ayrıntılı incelemeyi içermediği gibi Yargıtay denetimine de elverişli değildir. Öte yandan davacı vekili, bilirkişinin kök raporuna da gerekçelerini göstermek suretiyle itiraz etmiştir. Ne var ki mahkemece sadece davalı vekilinin itirazları doğrultusunda ek rapor aldırılmış olup davacı vekilinin itirazlarının karşılanması yönünde ise ek rapor aldırılması yoluna gidilmemiştir. Davacı vekili aldırılan ek rapora da itiraz etmiştir. Bu durumda mahkemece davacı vekilinin kök ve ek rapora itirazlarını da karşılar mahiyette konusunda uzman yeni bir bilirkişi heyetinden ayrıntılı incelemeyi içerir ve Yargıtay denetimine elverişli bir rapor alınarak varılacak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin diğer, davalı vekilinin ise tüm temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 24.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.