Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/1204 Esas 2022/3352 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : İSTANBUL Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1- Mahkûmiyet; İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/04/2018 tarihli, 2018/50 esas ve 2018/176 sayılı kararı
2- Hükmün düzeltilerek ve eleştirilerek istinaf başvurusunun esastan reddi; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 09/07/2018 tarihli, 2018/1822 esas ve 2018/1833 sayılı kararı
3- Temyiz isteminin reddi: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 13/03/2020 tarihli 2018/1822 esas ve 2018/1833 karar sayılı ek kararı
4- Temyiz isteminin reddi: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 21/09/2020 tarihli, 2018/1822 esas ve 2018/1833 sayılı ek kararı

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın 23/12/2012 tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği, Bölge Adliye Mahkemesinin 13/03/2020 tarihli ek kararı ile temyiz isteminin reddine karar verildiği; sanığın vasisi ...'in ise 07/08/2020 tarihli dilekçesi ile, mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz istemiyle birlikte eski hale getirme talebinde bulunduğu, Bölge Adliye Mahkemesinin 21/09/2020 tarihli ek kararı ile sanık vasisinin talebinin reddine karar verildiği, sanığın vasisi ...’in 21/09/2020 tarihli dilekçesi ile temyiz isteminin reddine ilişkin 21/09/2020 tarihli ek kararı temyiz ettiği, sanık müdafii Av. ...’nın ise 28/04/2021 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmakla;
5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi uyarınca "Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hâle getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir." kuralı gereğince eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay'ın ilgili dairesi olması karşısında, Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz isteminin reddine ilişkin verdiği 21/09/2020 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun bulunduğu kabul edilerek ve bu karar kaldırılarak yapılan incelemede;
İlk Derece Mahkemesinin 02/02/2018 tarihli tensip tutanağı (2) nolu ara kararı gereğince, CMK’nın 150. maddesi uyarınca İstanbul Barosu Başkanlığı tarafından Av. ...’nın zorunlu müdafii olarak görevlendirildiği, İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/04/2018 tarihli ve 2018/50 esas numaralı yazısı ile sanık müdafii Av. ...’nın iş yoğunluğundan yakalaması bulunan sanığın savunmasına gelemeyeceğini bildirdiğinden bahisle “11.04.2018 tarihli duruşma için tek celselik müdafii görevlendirilmesi” talep edilmesi üzerine, İstanbul Barosu Başkanlığı tarafından Av. ... ...’ın CMK’nın 150. maddesi uyarınca zorunlu müdafi olarak görevlendirildiği, Bölge Adliye Mahkemesinin 09/07/2018 tarihli kararı, sanık müdafii Av. ... yerine, tek celselik görevlendirilen Av. ... ...’a tebliğ edildiği anlaşıldığından, sanığın müdafiinin ve vasisinin eski hale getirme talebi ile sanığın temyiz isteğinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek ve 13/03/2020 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ve müdafii ile sanığın vasisi ...'in dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün düzeltilerek ve eleştirilerek istinaf talebinin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık ve müdafii ile sanığın vasisi ...'in yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki tahliye talebinin reddine,
CMK'nın 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmesine, 16/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.