Esas No: 2017/12712
Karar No: 2022/4182
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12712 Esas 2022/4182 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sahte fatura düzenleme suçuyla ilgili olarak delilleri değerlendirdikten sonra sanığın suçlu olduğuna karar vermiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı gereği suça konu olan faturaların unsurlarının incelenmesine gerek olmadığı belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin belirli bir maddeyi iptal etmesi nedeniyle cezanın uygulanmasında dikkate alınması gereken maddeler açıklandıktan sonra, Mahkeme sanığın temyiz için ileri sürdüğü nedenleri yeterli görmeyip kararı onadığı belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, suça konu olan sahte fatura düzenleme suçu 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi uyarınca incelenir. Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 217. maddesi savcılığın soruşturma sonucunda aldığı kanaatı hukukçuların fikirlerinde değişiklik yapılmadan doğrudan kanıt olarak kabul eder. TCK'nin 53. maddesi ise kanunda belirtilen ceza miktarına ek olarak, önceden mahkumiyeti olup olmadığı gibi sanığın durumuna göre cezanın indirilmesine veya arttırılmasına olanak sağlar.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.11.2018 tarihli, 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme/kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK'nin 230. maddesine göre unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 14.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
