Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/17373 Esas 2016/10532 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17373
Karar No: 2016/10532
Karar Tarihi: 12.10.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/17373 Esas 2016/10532 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanıklar mahkum edildi. Avukatlık mesleğini yapan sanık müdafii, temyiz yolu açık olarak 7 gün içerisinde Yargıtay'a başvurabileceği belirtildi. Temyiz etmediği takdirde kararın kesinleşeceği konusunda bilgilendirildi. Dosya ve duruşma tutanakları incelendi, suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edildi ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık görülmedi. Ancak, sanıkların hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olarak TCK'nin 53. maddesi gerektiği gözetilmediği için hüküm bozuldu. Yeniden yargılama yapılması gerekmediğinden, hükme \"TCK'nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına\" ibaresi eklenerek düzeltildi ve onandı. Kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmadı.

17. Ceza Dairesi 2015/17373 E. , 2016/10532 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
22/10/2013 tarihli oturumda sanıkların müdafiinin yüzüne karşı açıklanan kısa kararda, “Mahkememize 7 gün içinde verilecek bir dilekçe ile Yargıtay" da temyiz yolu açık olarak” şeklinde yasa yolunun belirtildiği; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 13.12.2011 gün ve 247/261 sayılı kararı ışığında, mesleği avukatlık olan sanık müdafiinin temyiz yöntemini ve temyiz etmediği takdirde kararın kesinleşeceğini bilecek konumda olduğu ve bu nedenle yasa yolu açıklamasının T.C. Anayasası’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2, 232/6 ve 291. maddelerinde öngörülen biçim ve yönteme uygun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar hakkında hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükme "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.10.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.