MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili, davalı ... vekili ve davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacılar vekili, davalıların sürücüsü ve maliki olduğu aracın kaldırımda bekleyen yaya müvekkillerine tam kusurlu olarak çarpması sonucu müvekkillerinin yaralandığını, elem çektiğini, kaza tespit tutanağının müvekkillerinin yokluğunda tutulduğunu, gerçeği yansıtmadığını, davacı ...’nin ev hanımı olup efor kaybına uğradığını, küçük oğlu davacı ...’ın ... hastalığına yakalandığını beyanla, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla davacı ... için 40.000,00 TL manevi, 1.000,00 TL maddi, küçük ... için 10.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 163,46 TL maddi 10.000,00 TL manevi, davacı küçük ... için 2.500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 09/04/2008 gününden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine, davacı tarafın fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili, davalı ... vekili ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacılar vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL"ye çıkarılmıştır.
Davacı ... tarafından 1.000 TL maddi tazminat talep edilmiş olup mahkemece bilirkişi raporuna göre 163,40 TL maddi tazminata hükmedilip, 836,60 TL yönünden dava reddedildiğinden,
davacılar vekili yönünden maddi tazminata ilişkin hüküm kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının, davalı ... vekili ve davalı ...’nin tüm temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacılar vekili, davalı ... vekili ve davalı ...’nin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan manevi tazminata ilişkin hükümlerin onanmasına karar vermek gerekmiştir.
3-Gerekçeli karar başlığında davacı çocuk Furkan’ın adının yazılmamış olması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin maddi tazminata ilişkin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekili, davalı ... vekili ve davalı ...’nin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan manevi tazminata ilişkin hükümlerin ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 421,48 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar ... ve ..."den alınmasına, aşağıda dökümü yazılı 2,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına 12.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.