MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanığın savunmasında, infaz koruma memuru olan müştekilere “ sizinle görüşürüz” şeklindeki ifadeyi ilgili yerlere şikayet etme anlamında söylediğini, tanık ...’ın da “sanık infaz koruma memurlarına sizinle görüşeceğim, her yere yazacağım, sizi en kötü şeklinde uğraştıracağım dedi” şeklindeki ifadesiyle sanığın anlatımını desteklediği anlaşılmakla, sanığın “sizinle görüşürüz” demesinin ‘şikayet hakkı’ kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, ayrıca tehdide konu sözün, sonuç almaya elverişli, objektif olarak katılanlar üzerinde ciddi bir korku ve endişe doğuracak nitelikte bulunmaması nedeniyle görevi yaptırmamak için direnme suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2- TCK"nın 3/1. maddesinde açıklanan "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki "orantılılık" ilkesine uyulmadan, somut olayın özellikleri gözetilip değerlendirilmeden, görevi yaptırmamak için direnme suçunda TCK"nın 61. maddesindeki ölçütlerin soyut olarak yazılması, hakaret suçuna ilişkin olarak da gerekçe gösterilmeksizin temel hapis cezalarının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi,
3- Hakaret suçunda, 5237 sayılı TCK"nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin gerçekleşmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi tarafından görülme, duyulma ve algılayabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesine karşın, sanığın hakaret eylemini cezaevinde koğuşuna götürüldüğü sırada gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında, aleniyet olgusunun oluşmadığı gözetilmeksizin TCK’nın 125/4. maddesi uyarınca artırım yapılmak suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
4- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/12/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.