Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/876 Esas 2019/1585 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı dava dilekçesi ile müvekkilinin ... parsel numarasında kayıtlı taşınmazın 2. bodrum 4, 5 ve 7 numaralı bağımsız bölümlerin maliki olduğunu, davalıların Kat Mülkiyeti Kanunu ve onaylı mimari projeye aykırı olarak iş yerlerine giriş ve çıkışı engelleyecek şekilde ortak kullanım alanı olan wc, merdiven, merdiven boşlukları, sığınak ve sığınağa iniş ve çıkışı sağlayan merdiven boşluklarını yıktırmak ve kendi dükkanlarına katmak suretiyle ana gayrimenkulü zarara uğrattığı, bahse konu müvekkiline ait ...parsel üzerinde kayıtlı taşınmazın mimari projesine uygun eski hale getirilerek 2. bodrum katın merdivenleri ve tüm ortak alanların açılması ile muarazanın bu haliyle tamamen giderilerek teslimine ve davanın daha önce mahkemede açılan ve görülmekte olan 2014/706 Esas sayılı dosyası ile birleştirilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davacı vekili, birleştirme kararı verilen mahkemenin 2014/706 Esas sayılı dosyasının 01/12/2015 tarihli duruşmasında; müvekkilinin taşınmazdaki gayrimenkullerini devrettiğini, bu nedenle davadan feragat ettiklerini beyan ettiği gerekçesiyle davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından vekalet ücretlerine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici sebeplere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; davalı ..., davalı ... ve davalı ... hakkındaki ret sebebi ortak olduğundan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3. maddesinin ikinci fıkrası gereğince davalılar lehine tek vekalet ücreti verileceği hükme bağlanmış olduğuna göre mahkemece davalılar lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de açıklanan bu durum hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Bu sebeple, hükmün;
“Davalı ... kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT uyarınca 900 TL vekalet ücretinin davacı taraftan alınarak davalı tarafa verilmesine,
Davalı ... kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT uyarınca 900 TL vekalet ücretinin davacı taraftan alınarak davalı tarafa verilmesine,
Davalı ... kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT uyarınca 900 TL vekalet ücretinin davacı taraftan alınarak davalı tarafa verilmesine” kısımlarının hükümden
çıkarılarak yerine “Davalılar ..., ... ve ... kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3. maddesinin ikinci fıkrası gereğince takdir edilen 900,00-TL tek vekalet ücretinin davacıdan alınarak ret sebebi ortak olan davalılar ..., ... ve ...’ye ödenmesine," cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 07/03/2019 günü oy birliği ile karar verildi.