Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19261 Esas 2020/3561 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19261
Karar No: 2020/3561
Karar Tarihi: 20.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19261 Esas 2020/3561 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan hüküm verdiği dosyada yapılan temyiz başvurusunu değerlendirdi. Mahkeme, TCK'nin 86/1. maddesinde düzenlenen yaralama suçunun yeni düzenleme ile uzlaşma kapsamına alınmadığını, ancak öncesinde zaten uzlaşma kapsamında olduğunu belirtti. Bu nedenle, CGK'nin kararı gereği, dosyada daha önce uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olduğu için yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek olmadığına karar verdi. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle bozma nedeni yapılmamasına karar verildi. Mahkeme, yargılama sonucunda aldığı kararın delillere, kovuşturma sonucunda oluşan inanca ve takdire uygun olduğuna karar vererek, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddedildiğini ve hükmün onandığını açıkladı. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nin 86/1. ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/19261 E. , 2020/3561 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
6763 sayılı Kanun"un 34 ve 35"inci maddeleriyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253 ve 254"üncü maddelerinde yapılan değişiklik çerçevesinde, TCK"nin 86/1. maddesinde düzenlenen yaralama suçu yeni düzenleme ile uzlaşma kapsamına alınan bir suç olmayıp değişiklik öncesinde de uzlaşma kapsamında olduğundan ve 6763 sayılı Kanun ile yapılan düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin geçerli olduğu ve CGK"nin 25/10/2018 tarih, 2018/394 Esas ve 2018/478 sayılı kararı gereğince uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığından, tebliğnamenin bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140-K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 20/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.