MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5188 Sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suç tarihinden sonra, sanığın sabit görülen eylemi nedeniyle uygulanmasına karar verilen 5188 sayılı Kanun’un 19/1.d maddesinin 5728 sayılı Kanun ile değiştirilerek, suç için öngörülen adli para cezasının, 5237 sayılı TCK’da öngörülen ceza sistemin uygun olarak, gün cinsinden yeniden düzenlenmiş olması karşısında, 5188 sayılı Kanun’un değişiklikten önceki ve sonraki hallerinin ayrı ayrı uygulanarak lehe kanun değerlendirmesi yapılması gerekirken bu yapılmadan anılan Kanun’un değişiklikten önceki haline göre ve TCK’nin 52/1-3. ve 61/8. maddeleri gereğince adli para cezası gün olarak belirlenip bireyselleştirildikten sonra her gün için belirlenecek miktar ile çarpılmak suretiyle paraya çevrilmesi yerine, doğrudan para cezasına hükmedilmesi, sonuca müessir görülmediğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, 
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu, 
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.  
Ancak;
TCK"nin 52/4. maddesi gereğince, ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken, adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından, 2. fıkrasındaki “hapse çevrileceğinin belirtilmesine,” ibaresinin çıkartılıp, yerine “hapse çevrilebileceğinin ihtarına,” ibaresi yazılması suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan HÜKMÜN, tebliğnameye kısmen uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.