Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından yapılan yargılama sonucunda beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyeti ile konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.09.2013 gün ve 2009/150 Esas, 2013/420 Karar sayılı hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 25.02.2014 gün ve 2013/11330 Esas, 2014/2256 Karar sayılı ilamıyla konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden itiraz merciince karar verilmesi, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün bozulmasına ilişkin kararıyla ilgili olarak mahkemece beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik direnme kararı verilerek kurulan 08.07.2014 gün ve 2014/233 Esas, 2014/261 Karar sayılı ilam ile konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan 18.07.2014 gün 2014/233 Esas, 2014/261 sayılı Ek kararın sanık müdafisince temyiz edilmesi üzerine direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosyada verilen 12.12.2017 gün ve 2017/2975 Esas, 2017/6466 Karar sayılı ilamla yerinde görülmeyen direnme talebiyle ilgili Yargıtay Kanununun 15. maddesi uyarınca karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16.04.2019 gün ve 2018/14-24 Esas, 2019/333 Karar sayılı ilamıyla 20.03.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının gerekli görmesi halinde kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi dolayısıyla açılan idari, cezai, hukuki her tür davaya ve çekişmesiz yargıya katılma hakkının bulunması nedeniyle anılan madde uyarınca bu husustaki takdir hakkının kullanılabilmesi için yokluğunda verilen mahkeme kararlarının Bakanlığa tebliğinin zorunlu olması nedeniyle direnme kararına konu dosyadan haberi olmadığı anlaşılan Bakanlığa ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararı tebliğ edilip, temyiz edilmediği takdirde direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, temyiz edilmesi durumunda ise Dairesince katılma kararı verildikten sonra tüm temyizler birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerektiğinden bahisle tebligat hususunda işlem yapılmak üzere mahkemesine gönderilen dosya ile ilgili olarak gerekçeli karar tebliği yapılan Bakanlık vekilinin anılan hükümleri temyiz etmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 08.10.2019 tarihli ek tebliğname ile Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi.
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya

katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Mahkemece atılı suçtan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın itiraz merciince kaldırılması üzerine duruşma açılıp, sanığa 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c maddesine göre kanuni uyarıda bulunulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde dosya üzerinden ek karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Mahkemece verilen direnme kararıyla ilgili gerekli değerlendirme yapılarak hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmesi maksadıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.