Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/13666 Esas 2022/3404 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : TARSUS 5. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık müdafiinin dilekçesi ile mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz istemiyle birlikte eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi uyarınca "Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hâle getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir." kuralı gereğince eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay'ın ilgili dairesi olması karşısında, mahkemenin temyiz talebinin reddine ilişkin verdiği ek kararının hukuki değerden yoksun bulunduğu kabul edilerek ve bu karar kaldırılarak; dosyada temyiz dilekçesine eklediği belgelere göre sanık müdafiinin eski hale getirme talebinin kabulü ile sanık müdafiinin temyizinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında 19/01/2015 tarihinde işlediği eylem nedeniyle 23/02/2015 tarihinde kamu davasının açılmasının ertelenmesi ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, bu erteleme kararının sanığa usulüne uygun tebliğ edildiğine ilişkin belgenin dosyada bulunmadığı ve kesinleşmesi beklenmeden infazı için 25/02/2015 tarihinde Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği, Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün çağrı yazısının tebliğine rağmen başvurulmaması nedeniyle 27/03/2015 tarihinde denetimli serbestlik dosyasının kapatılarak aynı tarihte Cumhuriyet Başsavcılığına bildirildiği ancak Cumhuriyet Başsavcılığınca 09/04/2015 tarihinde dava açılmasının ertelenmesi kararı ile verilen denetimli serbestlik kararının kaldırılmasına karar verildiğinden bahisle denetim dosyasının kapatılmasının istenildiği ve 10/04/2015 tarihinde de 23/02/2015 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının kaldırıldığı, 13/04/2015 tarihinde iddianame düzenlendiği, iddianame içeriğinde denetimli serbestlik tedbirinin gerektirdiği yükümlülüklere uymaması sebebiyle sanığın cezalandırılmasının istenildiği, Mahkemenin 15/09/2015 tarihli kararı ile teşdid uygulanarak sanık hakkında 3 yıl hapis cezasına hükmedildiği, Mahkeme gerekçesinde ise denetimini ihlal ettiği ayrıca sanığın aynı suçu işlemesi nedeniyle cezalandırılmasına karar verildiği görülmekle;
UYAP sorgulamasında ve dosya arasında bulunan bilgi ve belgelerden, incelenen dosyada Mahkeme gerekçesine de konu edilen, sanığın daha önce işlediği 17/01/2015 tarihli suçla ilgili olarak 20/03/2015 tarihinde kamu davasının açılmasının ertelenmesi ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, yükümlülüklere uymaması üzerine 05/04/2016 tarihinde iddianame düzenlenerek açılan davada sanığın mahkûmiyetine karar verilerek hükmün istinaf isteminin reddine karar verilmek suretiyle kesinleştiği, 5237 sayılı TCK 191/6. fıkrasında düzenlenen “Dördüncü fıkraya göre kamu davasının açılmasından sonra, birinci fıkrada tanımlanan suçun tekrar işlendiği iddiasıyla açılan soruşturmalarda ikinci fıkra uyarınca kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı verilemez.” hükmüne aykırı bir şekilde sanığın 17/01/2015 tarihli eylemi ve 19/01/2015 tarihli eylemi nedeniyle ayrı ayrı kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı verildiği ve sanık hakkında mahkûmiyet hükümleri kurulduğu, her iki suça ilişkin davaların derdest ise birleştirilmesi ve delillerin tartışılması, sonuçlanmış ve hüküm kesinleşmiş ise dosyasının getirtilerek bu dosya içine konulması gerekirken eksik araştırmaya dayalı olarak dosyadaki bilgi ve belgelerle uyumlu olmayan hatalı gerekçe ile sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin, hükmün BOZULMASINA, 17/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.