MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5411 Sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) 01.11.2005 gün ve 25983 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5411 sayılı Bankacılık Kanunu"nun 164. maddesinin, "Bu Kanunda tanımlanan düzeltici, iyileştirici ve kısıtlayıcı önlemleri almamak, işlemlerin kayıt dışı bırakılması ve gerçeğe aykırı muhasebeleştirme ve zimmet suçları ile sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme, bankacılık ve müşteri sırlarının açıklanması, bankacılık faaliyeti çerçevesinde işlenen nitelikli dolandırıcılık, bu suçların işlenmesi amacına yönelik olarak örgüt kurmak, yönetmek veya örgüte üye olmak veya bu suçlarla bağlantılı olup da ağır ceza mahkemesinin görev alanına giren suçlara ait davalar, fiilin işlendiği yerin bağlı olduğu ilin adıyla anılan (1) numaralı ağır ceza mahkemelerinde görülür. Gerekli görülen yerlerde Adalet Bakanlığının teklifi üzerine Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca bu tür suçlara bakmak üzere o yerlerdeki diğer ağır ceza mahkemeleri de görevlendirilebilir veya yeni ağır ceza mahkemesi de kurulabilir." şeklindeki amir hükmü, aynı Kanun"un 159. maddesinde düzenlenen sırların açıklanması suçuna ilişkin özel yetki kuralı getirdiğinden, görevsizlik kararı verilerek dosyanın Gaziantep ilgili Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm tesisi,
2) Her ne kadar, mahkemece, sanığın bilgisayarında ve e-posta adresinde katılan banka müşterilerine ilişkin bilgiler tespit edilmiş ise de bu bilgilerin açıklandığının ispatlanamadığı, ayrıca sanığın üzerine atılı suça teşebbüsün de mümkün olmayacağı gerekçesiyle beraat kararı verilmiş ise de dosya kapsamına göre sanığın kendi e-posta adresine göndermek suretiyle kişisel hakimiyet alanına aktardığı bilgilerin, katılan bankanın müşterilerine ait özel bilgiler olduğu, bu bilgilerin 5411 sayılı Kanun’un 73. maddesinde yer alan yasaklama kapsamında kaldığı hususunda duraksama bulunmadığı, unsurları 5411 sayılı Kanun’un 73/3. ve 159/1. maddelerinde gösterilen suça teşebbüsün mümkün olduğu, sanığın çalıştığı bankanın müşterilerine ilişkin banka sırrı mahiyetinde olduğu kabul edilen bilgileri kendi hakimiyet alanına geçirmek suretiyle icrai hareketlere başladığı ve fakat katılan banka tarafından durum farkedilerek müdahale edilmesi neticesinde suçun tamamlanamadığının kabulünün gerektiği anlaşılmakla, sanığın unsurları oluşan üzerine atılı suçtan mahkumiyeti yerine, yerinde görülmeyen gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN, tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 10/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.