Esas No: 2020/21133
Karar No: 2022/3461
Karar Tarihi: 17.03.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/21133 Esas 2022/3461 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesi, bir suçlamada bulunan sanıklar hakkında karar verdi. Hükümler, bir sanık hakkında beraat, diğeri hakkında mahkûmiyetin açıklanmasının geri bırakılması kararı, son sanık ise mahkûmiyet verildi. Dosya incelendiğinde, mahkûmiyet verilen sanıkların eylemi için kanun maddesi tartışması yapılması gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, itiraz kanun yoluna başvurulması gerektiği ve dosyanın itiraz merciine iadesine karar verildi. Ayrıca, suç tarihinden önce yürürlüğe giren bir kanunda yapılan değişiklikler göz önüne alındığında, hüküm kurulması yerine, üst dereceli bir mahkemeye yönlendirme kararı verilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 2313 sayılı Yasaya ve 6545 sayılı Kanun'a atıfta bulunuyor. 2313 sayılı Kanun'un 23. maddesi, kenevir ekme suçunu ve esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçunu tanımlar. 6545 sayılı Kanun ise bu maddede yapılan değişiklikleri içerir.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : ISPARTA 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hükümler : 1- Sanıklar ... hakkında beraat
2- Sanık ... hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılması kararı
3- Sanık ... hakkında mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik kanun yolu isteğinin incelenmesi;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları, CMK'nın 231. maddesinin 12. fıkrası gereğince itiraz kanun yoluna tabi olduğundan, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2- Sanıklar ... hakkında verilen hükümlerin incelenmesi:
Yapılan arama üzerine dikili olarak ele geçirilen farklı boylardaki kenevirlerden olgunlaştıklarında elde edilecek esrar miktarı ile dosya içerisindeki diğer bilgi ve belgelere göre, sanıkların eyleminin 2313 sayılı Yasa'nın 23. maddesinin 5. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçunu mu yoksa aynı fıkranın 2. cümlesinde düzenlenen münhasıran kendi kullanımı için kenevir ekme suçunu mu oluşturduğuna ilişkin delilleri tartışma ve değerlendirme görevinin suç tarihinden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'la 2313 sayılı Kanun'un 23. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte, üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafii ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin BOZULMASINA,
17.03.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
