MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Maden Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Maden Asliye Hukuk Mahkemesinin 07.09.2016 tarihli ve 2014/292 Esas, 2016/198 Karar sayılı kararıyla davanın kabulüne karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davalı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR
Davacılar vekili, 131 ada 12 parsel sayılı taşınmaza ilişkin daha önceden ikame ettikleri ve kesinleşen kamulaştırmasız el atmadan kaynaklı ecrimisil davasında hüküm altına alınmayan bakiye ecrimisil alacakları bulunduğunu beyan ederek 142.577,05 TL"nin ait oldukları yıl dönem sonundan itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. 04.12.2015 havale tarihli açıklama dilekçelerinde talepleri 2008 yılı için 61.238,51 TL ve 2009 yılı için 81.338,54 TL olarak belirtilmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, tüm dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde asıl dava niteliğindeki Mahkemenin 2014/64 Esas, 2014/341 Karar sayılı dosyasının davanın kabulü ile sonuçlandığı, Yargıtay incelemesinden de geçmek suretiyle onandığı, bu davada gerçekleştirilen keşif ve bilirkişi incelemesinde ziraat bilirkişisinin ilgili yıllara ilişkin resmi veriler doğrultusunda hazırlamış olduğu rapor ek dava niteliğindeki iş bu davada da esas kabul edilerek yeniden keşif ve bilirkişi incelemesine gerek görülmediği açıklanarak, haksız elatma nedeniyle ecrimisil talebine yönelik davanın kabulüyle, 131 ada 12 parsel nolu taşınmaz yönünden 2008 yılı dönemi için 61.238,51 TL ecrimisil bedelinin dönem sonu itibariyle işleyecek yasal faizi ile, 2009 yılı dönemi için 81.338,54 TL ecrimisil bedelinin dönem sonu itibariyle işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp veraset ilamındaki hisseleri nispetinde davacılara verilmesine karar verilmiştir. Davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu bölge adliye mahkemesince yerinde görülmeyerek 6100 sayılı HMK"nin 353/(1)-b.1 maddesi hükmü uyarınca esastan reddedilmiştir. Hüküm, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1.Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, yapılan yargılama ve uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere, hukuki ilişkinin nitelendirmesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2.Davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Davacılar lehine sonuçlanıp kesinleşen 2014/64 Esas, 2014/341 Karar sayılı kök dava dosyasında hükme esas alınan 01.08.2011 tarihli raporda davacıların hissesine düşen 2008 yılı alacak miktarı 70.295,89 TL olup, davacıların ek dava ile talep edebilecekleri bakiye miktar önceki hükümde ödenen 12.000,00 TL düşümü ile ortaya çıkan 58.295,89 TL, yine kök davada davacıların hissesine düşen 2009 yılı için alacak miktarı 79.263,94 TL olup, ek dava ile talep edebilecekleri bakiye miktar önceki hükümde ödenen 1.243,42 TL düşümü ile ortaya çıkan 78.020,52 TL"dir. Mahkemece, ilgili raporda parselin tamamı üzerinden hesap edilen fazla değerler esas alınarak eldeki temyize konu dosyada bakiye alacağın 2008 yılı için 61.238,51 TL, 2009 yılı için 81.338,54 TL kabul edilmesi ve davacılar lehine fazla alacağa hükmedilmesi hatalı olmuştur. Açıklanan yönden davalı lehine hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK"nin 373/1 maddesi uyarınca kaldırılmasına, İlk Derece Mahkemesi kararının HMK"nin 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte gösterilen nedenle reddine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 15.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.