MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan dolayı kurulan hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5271 CMK"nın 298. maddesi gereğince sanıklar ..., ... ve ... müdafilerinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
B-Sanıklar ... ve ... hakkında katılanlar ..., ... ve mağdur ..."e karşı hırsızlık; katılanlar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..."e karşı konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş oldukları suçlardan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... müdafiilerinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
C-Sanıklar ... ve ..."ın katılanlar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..."a karşı hırsızlık eylemi nedeniyle kurulan hükümlerin, sanık ... hakkında kurulan hükümlerin ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin incelemesi neticesinde;
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mağdur ..."e yönelik hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından zamanaşımı süresi içinde hüküm kurulması olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların katılanların tamamının zararlarını giderdiklerine dair 30.06.2011 tarihli celsede banka dekontları ibraz ettiğinin anlaşılması karşısında TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanıklar hakkında TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası yerine, 1 yıl 11 ay 5 gün hapis cezası denilmek suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Sanık ... hakkında, 30/06/2011 tarih, 2011/1 Esas ve 2011/127 sayılı Kararı ile diğer sanıklarla birlikte verilen mahkumiyet hükümlerinin açıklanmasının (CMK 231/5 mad. ger.) geri bırakılmasına karar verilmiş olup, Cumhuriyet Savcısı ve sanık vekili tarafından ... 7 nolu Ağır Ceza mahkemesine itiraz edilmiş, itiraz sonucu, somut olayda sanık ... yönünden hükmün açıklanmasının geri bırakılma koşulları oluşmadığından itirazın kabulüne karar verilmiştir. sanık ... yönünden, ... Asliye Ceza Makemesinin 2011/1 Esas ve 2011/127 Karar sayılı hükmün duruşma açılmadan ek karar ile dosya üzerinden açıklanmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında; duruşma açılarak, hakkında yapılan yargılamadan haberdar edilmesi gerektiği gözetilmeden ve 5271 sayılı CMK"nun 34 ve 230.maddeleri uyarınca karar yerinde iddia, savunma ve diğer deliller tartışılıp, denetime imkan verecek şekilde değerlendirilmeden dosya üzerinden hüküm kurulması,
5-Sanıklar, ..., ... ve ..."ın, müşteki ..."e yönelik işlediği iddia olunan mala zarar verme suçu yönünden, suç tarihi itibariyle TCK 142/4 maddesi gereğince, hırsızlık suçunun işlenmesi sebebiyle konut dokunulmazlığı ihlal ve mala zarar verme suçunun işlenmesi halinde, bu suçlardan dolayı soruşturma ve kovuşturma yapılabilmesinin takibi şikayete bağlı olmadığı gözetilmeden, müştekinin şikayetten vazgeçmesi sebebiyle sanıklar, ..., ... ve ... hakkında mala zarar vermek suçundan yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafileri ile o yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanıkların CMUK 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 11.10.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.