Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/18637 Esas 2022/3401 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığının, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanıklar ... ve ... ... ... haklarındaki Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2014/327 esas, 2015/1229 sayılı kararı ile sanık ... ... ... hakkındaki mercii Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/09/2015 tarihli ve 2015/800 değişik iş sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 23/09/2021 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüpheliler ... ve ... ... ... haklarında 10/02/2013 tarihinde işledikleri iddia olunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan soruşturma sonucunda, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 11/07/2013 tarihli ve 2013/44310 soruşturma, 2013/26094 esas, 2013/11726 sayılı iddianamesi ile kamu davası açıldığı,
2- Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 11/06/2015 tarihli ve 2014/327 esas, 2015/1229 sayılı kararı ile, 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın sanık ... yönünden 14/07/2015 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği ve 29/09/2015 tarihinde Gebze Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği, sanık ... ... ...’in itirazı üzerine itirazı inceleyen mercii Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 04/09/2015 tarihli ve 2015/800 değişik iş sayılı kararı ile, itirazın reddine kesin olarak karar verildiği,
3- Gebze Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce, sanık ...’ın yükümlülüklerini ihlal etmesi nedeniyle denetim dosyasının kapatıldığının bildirilmesi üzerine de, Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/05/2016 tarihli ve 2015/1593 esas, 2016/880 sayılı kararı ile, sanık ...’ın yükümlülüklerini ihlal ettiği gerekçesiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 14/06/2016 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu bulundurmak suçundan sanıklar ... ve ... ... ... haklarında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2014/327 esas, 2015/1229 sayılı kararı ile anılan karara karşı sanık ... ... ... tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/09/2015 tarihli ve 2015/800 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli kararını müteakip, sanık ...'ın denetimli serbestlik müdürlüğüne başvuruda bulunmadığından bahisle, denetim dosyasının kapatılarak bildirimde bulunulması üzerine, anılan suçtan yapılan yargılama sonunda sanığın mahkûmiyetine ilişkin Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/05/2016 tarihli ve 2015/1593 esas, 2016/880 sayılı kararının, Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2014/327 esas, 2015/1229 sayılı kararının kanun yararına bozulması halinde hukuki değerden yoksun kalacağı gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, 10/02/2013 tarihinde işledikleri suça ilişkin olarak sanıklar hakkında yapılan yargılama sonunda, 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanun'u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile yapılan değişiklikten önceki hali lehe kabul edilerek 5237 sayılı Kanun'un 191/2. maddesi gereğince sanıklar hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiş ise de;
6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi yeniden düzenlenmiş olup, anılan maddenin 9. fıkrasında “Bu maddede aksine düzenleme bulunmayan hâllerde, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun kamu davasının açılmasının ertelenmesine ilişkin 171 inci maddesi veya hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 231 inci maddesi hükümleri uygulanır.” şeklinde bir hükme yer verildiği, keza 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasında yer alan, “Bu Kanun'un yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanunu'nun 191'inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191'inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” biçimindeki düzenlemeler nazara alınarak, sabıka kayıtlarına göre, uyuşturucu madde kullanmak suçundan sanıklar hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmadığı cihetle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesindeki şartlar aranmaksızın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi zorunlu olduğu gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2014/327 esas, 2015/1229 sayılı kararı ile mercii Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/09/2015 tarihli ve 2015/800 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanıklar ... ve ... ... ...’in 10/02/2013 tarihinde işledikleri kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan yargılama sonucunda Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2014/327 esas, 2015/1229 sayılı kararı ile 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmalarına karar verilmiş, sanık ... ... ...’in karara itiraz etmesi üzerine mercii Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/09/2015 tarihli ve 2015/800 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verilmiştir.
Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli kararını takiben, sanık ...'ın denetimli serbestlik müdürlüğüne başvuruda bulunmaması nedeniyle denetim dosyasının kapatılarak bildirimde bulunulması üzerine, yapılan yargılama sonucunda sanığın mahkûmiyetine ilişkin Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/05/2016 tarihli ve 2015/1593 esas, 2016/880 sayılı kararının, Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2014/327 esas, 2015/1229 sayılı kararının kanun yararına bozulması halinde hukuki değerden yoksun kalacağı gözetilerek yapılan incelemede;
28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanun'u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. maddesi yeniden düzenlenmiş olup, aynı Kanun’un 85. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a geçici 7. madde eklenmiştir.
5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddede yer alan;
“(1) Bu Kanun'un yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanunu'nun 191'inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında hâlen denetimli serbestlik veya tedavi kararı uygulananlar bakımından Türk Ceza Kanunu'nun 191'inci maddesi hükümleri çerçevesinde bu tedbirlerin uygulanmasına devam olunur.
(2) Bu Kanun'un yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanunu'nun 191'inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191'inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.
(3) Bu Kanun'un yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanunu'nun 191'inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi kararı verilmiş olup da bu yükümlülükleri ihlal eden kişilerin yargılanmasına devam olunur.” amir hükmü ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/9. fıkrasında yer alan "Bu maddede aksine düzenleme bulunmayan hâllerde, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun kamu davasının açılmasının ertelenmesine ilişkin 171'inci maddesi veya hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 231'inci maddesi hükümleri uygulanır" şeklindeki düzenlemeler ve 5320 sayılı Kanun’un geçici 7. maddesinin bir tasfiye düzenlemesi olduğu birlikte dikkate alındığında;
Somut olayda, haklarında daha önce bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmayan sanıklar hakkında 5320 sayılı Kanun’un geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden 6545 sayılı Kanun ile değiştirilmeden önceki 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi gereğince sanıkların tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmalarına karar verilmesi kanuna aykırıdır, aynı şekilde sanık ... ... ...’in tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair karara itirazını inceleyen mercii Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesince itirazın açıklanan gerekçe ile kabulü yerine itirazın reddine ilişkin Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/09/2015 tarihli ve 2015/800 değişik iş sayılı kararı da kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-) Karar:
Açıklanan nedenlerle,
1- Haklarında daha önce bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmayan sanıklar hakkında 5320 sayılı Kanun’un geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden 6545 sayılı Kanun ile değiştirilmeden önceki 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi gereğince sanıkların tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmalarına karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden; Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2014/327 esas, 2015/1229 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA,
2- Sanık ... ... ...’in tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair karara itirazını inceleyen mercii Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesince itirazın açıklanan gerekçe ile kabulü yerine itirazın reddine karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden; Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/09/2015 tarihli ve 2015/800 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun'un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine,
17/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.